Ne unutulmalı, ne unutulmamalı?…

Hayat hep duymak istediğimiz cevaplar üzerine mi kurgulanmalıydı?

Cevabını duymaktan korktuğumuz sorular sorulmamalı mıydı?…

Korkmak insana özgü değil miydi yoksa?

Sevgi? Öfke? Hüzün?
Bütün bunların sanala kayması nerede başladı?

Koca bir hard disk gibi aklımızı çöplüğe çevirmeseydik keşke,

Nihayetinde onun da bir kapasitesi vardı.

Mesela her dokunan hasar bırakmasaydı,

Taşımasaydık keşke yıllar yılı

‘Sen bana bunu yapmıştın’ın tasasını…

Hayır o kadar mı zordu,

aklımızda tutulmalı ve atılmalı şeylerin sıralaması?…

Zaten hayat yeterince dolambaçlıydı ,

Öyleyse nedendi hala bu zorlaştırma turları?

Adam kadından, kadın adamdan kaygılı…

Yani kopan bir kolu bacakla yamayabilir misin?

Neden kadınlar bir bir kapıyor aşka kapılarını?

Nedir bu adamların kararsız ergen durumları?

Şiirsel ve felsefi konulara ilgimizi yitirdikçe,

daha mı insan olduk sanıyoruz?

Öyleyse niçindir kediyle köpekle bu sıcak bu koşulsuz sevgi bağı?

Zor… çünkü tahammül tükenmiş,

Zor… çünkü çabalar bitmiş.

Bunu yaparsa şunu yaparlar,

Bunu yaptı şunu yapacaklar.

Bütün bunlar sevmenin hürriyetini kavrayamayan şehir insanının

şımarık sığlıkları…

Herkes herkesi aynı sanıyor,

oysa barkod görevi görüyor parmak izleri.

Ve kimse anlamıyor sevmenin de sevilmenin de onurlu şahsiyetini.

Kaçan kovalanırlarla geçirilmiş bir ergenlik,

nihayetinde hastalıklı bir aşk sanrısı.

Herhalde öyledir yoksa neden tadını çıkarmayalım?…

Her şey değişti de

biz mi yetişemedik?

Yoksa herşey durdu da

biz mi çok gittik?

Açık ve dürüst sevgi ucuzlaştı da

neden oyunbaz egolar kıymetlendi?

Samimiyet ve içtenliğin içi boşaltıldı da,

neden maskeler alkışlandı?

Ne zaman bitecek bu hayat tiyatrosu martavalı?

Ne zaman yorulacak oyuncular?

Ne zaman sahici akacak duygular?

Tali yollarda kaybolup kaçırdık mı ana yolları?…

Bir gün bir de bakacaksın süre bitmiş,

ne unutmak için çaba harcadıkların kalmış,

ne unutmamak için….

Ne gitmek o saatten sonra…ne gelmek …

Seni hayata bağlayan o kalın ip…

bir de bakmışsın kopuvermiş.

Bir gece de herşey… ya da bir tek sen…

hepsi…

[email protected]

1604430cookie-checkNe unutulmalı, ne unutulmamalı?…

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.