O evler…

O evler…
O evlerde yaşam nasıl devam eder..
Ne konuşulur, ne anlatılır..
Kim üstlenmiştir gidenin görevini..
O evler..


İçinden raydan çıkmış kara bir trenin geçtiği evler…
Ve ev fertlerinden birinin kadın veya erkek binip gittiği tren…


Geride kalanlar..


Giden gidecektir elbet..Mutsuzluk varsa solunan havada..
Hatta nefes bile alınamıyorsa..
Gidecektir..


Gitmesine sözüm yok…


Kendine sorar mı acaba bıraktıklarım kim diye..
Biri anlaşamadığın eşin..
Ya  diğerleri..
Diğerleri…
Bir zamanlar senin canında bedeninde  olanlar..
Senden parçalar..


Yeni bir yasama doğru yola cıkılır kara trenle..
Giden için beyaz kalanlar için kara trendir o…
Giden de insandır, yasam kısa..


Peki ya arar mı kalanları birgün…Nasılsınız der mi..
Benim için hep değerlisiniz cocuklarım sözünü esirger mi ya da..
İzini mi kaybettirir..Geçmişimden bir iz kalmasın dercesine..
Yoksa zaman geçtikçe aramak mı zorlaşır..
Hangi zorluk daha büyük düşünür mü hiç..
Arama zorluğu mu..
Bıraktığın cocuklarının yaşamda yer edinme çabaları mı…
Sensiz bir evde..


Sen…Kim olduğunu bilmiyor muydun o evde..
Çocuklarının nesiydin bilmiyor muydun..


Simdi gittiğin yerde ögrendin mi..Neler öğrendin merak ediyorum..


Yaşamayı öğrendin..Yeniden yaşadıgını mı farkettin..
Bu insana özgü…Yeni birini sever insan..


Eski eşin ruh halini deşmeye niyetim yok..Onlar erişkin..
Elbet iki rolü birden üstlenmiştir..Ama bu da ortak karar..


Karar vermeye hakkı olmayan bir tek çocuklar..
Onlar pasif seyirci…
Ama içleri ağlayan seyirci…
Alkış yok onlardan sana..Bekleme de hiç..


ALKIŞ BİZLERDEN O ÇOCUKLARA…


Hayatta sağlam durmayı başarabildikleri için…
Sensiz de yaşamda doğru kalabildikleri için..


Öyle bir alkış ki kulakları delecek kadar..
Sen o alkışın gücünü bilir misin..
Belki birgün yankısını duyarsın…
Ama bilmem sana alkış yankısı olarak mı döner
Yoksa bir tokat gibi mi…


Arasaydın sorsaydın siz değilsiniz ayrıldığım deseydin onlara..
Belki anlarlardı halden…
O gün değilse bile birkaç sene içinde anlarlardı..


Simdi nerdeler haberin var mı…
Hangisi ne iş  yapıyor..Hangisi kimi hayat arkadaşı seçti kendine..
Torunun var mı..Haberin var mı…


O kara trene binerken çok şey yakalamak için bindin…
Kaçanlari, içinde bulunduğun evde bulamadıklarını…
Şimdi 15 sene sonra başka neler kaçırmışsın farkında mısındır acaba..


Seni çok küçükken tanıdım..
İsminin yanına amca eklemiştim…Sen arkadaşımın babasıydın..


30 yıl geçti aradan..Yeni rastladım tekrar arkadaşıma..
İçi sevgi dolu..Yüzünde hala aynı eski gülüşü..
Hosgeldin dedi  yıllar sonra…Sanki daha dün ayrılmıştık..


Daha fazla anlatmayacağım onu..Belki  sen de okursun bu yazıyı..
İstiyorum ki ondan daha fazla bilgi alamayasın sadece bir yazı aracılığıyla..
Böyle hazıra konmayasın..


Sana  birgün bir yerde rastlamayı cok istiyorum..
Arkadaşımda yarattığın o derin yarayı gördüm..


Sana söylemek istediğim sözler birikiyor..


Adını unuttuğum amca
Sana söylemek istediğim sözler beni boğuyor..

705590cookie-checkO evler…

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.