Caddeyi karşıdan karşıya geçmeden önce, her iki yola bakarak emniyetli olmasını anne babaların çocuklara öğretmesinin çoğu aynı tarz içinde, onlar, aynı zamanda, hayatın her dönüm noktasında, onların kendi faaliyetleri ve başarısı için onlara sorumluluk almayı öğretmelidir.
Pensilvanya Sermaye Yönetiminin Başkanı, Irvin Schorsch, başarılı yetişkinler olmak için büyümelerine yetki ve ilham verecek yaşam vasıflarını çocuklara öğretmek için anne babalara bu altı fikri teklif eder.
1.Siz, ne istediğinizi daima elde etmeyebilirsiniz.
Çocuklara, erken bir yaşta, sırf onu istediklerinden dolayı onların birşeyi elde edemeyebilir oldukları öğretilmelidir.
Anne babalar, çocuklarına, ihtiyaçlar ve istekler arasındaki farkı öğrenmelerine yardım etmesi gerekir.
Gıda, giyim ve sığınma, zorunluluklardır.
Video oyunları ve cep telefonları değildir.
Anne babalar, çocuklarına arzu ettikleri herşeyi vermek isteyebilirken, birçok kere, sadece “hayır” demek en iyisidir.
Suçluluk hissetmeyin; “hayır” dört harfli bir kelime değildir.
Eğer, anne babalar, çocuk birşey istediğinde her zaman kabullenirse, o, her zaman derhal sevinç bekleyecektir.
O, kendi-sevincinin irrasyonel eylemleri ile beynimizde rasyonel satın alma karar verme süreçlerini değiştiren, yetişkinler olarak, gelecekteki ani bir istek satın alma için bir model yaratabilir.
2. Hayat, inanılmaz derecede pahalıdır – ve çocuklar onu bilmez.
Hayatta çoğu her şey için bir maliyet vardır.
Anne babalar, çocuklarına, mümkün olduğu kadar erken , 6 veya 7 yaşında bile, birçok yolla yardım edebilir, çoğu şeyin gerçekten nasıl maliyetli olduğunu anlar.
Örneğin, dışarıda yemek yendiği zaman, belirli bir dolar aralığı içinde olan bir lokanta menüsünden kalemleri seçmelerini isteyin.
Diğer bir yöntem, bakkal dükkanında hafif yemek veya basit bir ikram için onların ne kadar harcayabilir oldukları üzerine sınırlar koymaktır veya bir doğum günü partisi için uygun-fiyatlı bir hediye seçmelerine yardım etmektir.
Veya, herkesin bozuk paralarını içine atacağı bir aile bozuk para kavanozu başlatın.
20 veya 30 dolar yapması için kaç tane nikel veya on sent alacağını görmelerine yardım edecektir.
3.Çocukluk, bir giriş-seviyesi işidir.
Yetişkinlerin çoğunluğu, geçimini sağlayabilmesi için çalışması gerekir.
Anne babalar, oyuncaklarını kaldırma, yataklarını yapma, bir yemekten sonra masayı silme veya köpeği gezdirme gibi küçük, yaşa-uygun görevleri onlara vererek bu kavramı çocuklarının anlamasına yardım edebilir.
Onlar, hafta veya ay boyunca sürekli olarak bu “iş sorumluluklarını” başarılı bir şekilde tamamlamak için çaba gösterdiğinde, onların ödülü, bazı ek oyun zamanı, küçük izin veya diğer ilgili hoşgörü olabilir.
Çocuklara ödüller, sadece arasıra değil, sürekli olarak bu görevleri yürüttüğü zaman, verilmelidir.
Evde erken bir yaşta sorumluluk ve ödül sisteminin bu tipinden kazanacakları deneyim, “gerçek” iş dünyasına girdikleri zaman, onlara yardım edecektir.
4. Problemin nasıl çözüleceğini öğrenmede eksiler yoktur.
Çocuklara ev ödevi için matematik problemleri verildiği zaman, cevapları bulmak için onlara öğretilen prensipleri uygularlar.
Yetişkinler, hayatta problemlerle karşılaştığı zaman, onlar da bir çözüm bulmak için öğrendikleri prensipleri ve vasıfları kullanmaları gerekir.
Çocuklara, kendi kendilerine problem çözmelerine izin vermek anne babalar için önemlidir.
Onlara cevapları vermek daha kolay görünebilir, fakat tamamen matematikte olduğu gibi, problemleri kendi kendilerine çözmezlerse öğrenmeyeceklerdir.
Daha iyi bir alternatif, çıktıları bekleme, muhtemel çözümleri onların belirlemesine yardım etmek ve ondan sonra onların kendi seçeneklerini yapmalarına izin vermektir.
Bu, hafta sonunda yapmak istedikleri, bir kardeş veya bir arkadaş ile çelişkiyi halletmek için yapabilecekleri seçenekleri tartışma, faaliyetler için muhtemel alternatifler hakkında konuşma kadar basit olabilir.
5. Oyunda sıyırıp gitmek
Herkes hediye almayı severken, arzu ettiğimiz şeyi edinmek veya başarmak için bizim kendi zaman ve çabamızı yatırım yaptığımız zaman, zevk ve yerine getirmenin çoğu kez daha büyük bir duygusu vardır.
Anne babalar, tam olarak bir şeyi ödemeye gücü yetebilse bile, onlar çocuklara , maliyet paylaşımı sayesinde yerine getirmenin bu kişisel duygunun farkına varabilmelerinde yardım edebilmelidir.
6. Onların faaliyetleri için çocukları hesap verebilir tutun ve onlar daha iyi hareket edecektir.
Çocuklar, faaliyetleri için tam sorumluluğu kabul etmeye cesaretlendirilecek ve beklenilecektir.
Onlar, yanlış şey yaptıkları zaman, kötü bir seçenek yaptığınız veya bir kurala uymadığınız zaman, bir sonucun var olması gerekir.
Hayat, genellikle o tarzda çalışır.
Onlar, okulda bir alıkoyma yapabilir; işte bir ikaz alabilir veya işten çıkarılabilirler.
Evde, anne babalar, ayrıcalığın kaybı veya bir zaman aşımı isteyebilirler.
Faaliyetleri için sonuçların var olacağını kabul etme ve bilme, olumlu davranış şekline yardım eder.
Anne babalar, beklentiler ve sınırlamalar koyarak, aynı zamanda, akla yatkın ilgili sonuçları ve ödülleri uygulaması, çocuklara, öz-güven ve öz-bağımsızlık geliştirmelerine yardım edebilir.
Onlar, güvenilir muhakemeyi kullanmayı öğrenecekler ve bağımsız, kapasiteye sahip, ve kendine yeten olacaklardır.
*İngilizce Öğretmeni Y.Müh. Naim Uygun tarafından Irvin Schorsch’in makalesi İngilizce’den çevrilmiştir. ,
http://www.pekiyi.150m.com
[email protected]
