Çok duygu yüklüyüm.

“Çok duygu yüklüyüm..“


Beyaz bir pasta vardı tepside..


Çevresinde beyaz gül yaprakları.


Güllerin altında iki melek figürü..



Beyaz mumlarla aydınlandı birden masamız..


Ayağa kalktık..


Alkışladık..



Kutladık..


Sohbete daldık..


Burda  bitmesin dedik..


Rakı balık paklar bizi diye koyulduk yola..


Arabanın arka koltuğunda


Keyif yaptım..


O kısacık yolda nasıl uyudum ki ben..


Yol 15 dakika..


Ben ne zaman uyudum da ne zaman dinlendim o kadar  zamanda..



Geldik dedi biri..


Uyandım..


İndik..


Salaş bir balıkçıda oturduk karşılıklı hepimiz


Sıralara dizilen çocuklar misali..



Biz miydik hep beraber okuma yazmayı söken,..


Balıklar geldi..


Aslan sütü eksik olmadı elbet..


Gülmeler arttı..


Ama birden..


Kapıda birini gördüm…



Ufak tefek..


Orta yaşın üstünde bir bayan..


Ayağa fırladım..


Çığlık atabilirdim..sustum..


Ben sustum ama gözyaşlarım susmadı..


Kapıda bir anne..


Dostumun annesi balıkçıya gelmiş bizleri görmeye..


Aynı sitede evi..


-Biz size çaya gelecektik zaten..


-Yok dayanamadım çocuklar..Hemen göreyim sizi istedim..



Ayağa fırladım..Boynuna sarıldım..


Gözyaşlarıma buyrun akabilirsiniz dedim..



Lakin arkama dönmeye cesaret yok..


Ben böyle kendimden geçmişken


Masadakilar napıyor….



Şaşıracaklar mı bana..


Döndüm çekine çekine..


Şaşkın bakışlar bekleye bekleye..



Şaşıran ben oldum..


Gözler yaşlı..


Yaşlar yanakta..


Gözler kıpkırmızı..



O, yıllar sonra, beraber ağlamanın hazzını hiç tattınız mı siz…


Anladım seni diye bağıran gözleriyle sana bakan


Neden ağlıyorsun yerine seninle ağlayan dostun var mı hiç..



Annemiz eve gitti..


Sohbet bizi ısıttı..


Zeki Müren dedi ki:


Kadehinde zehir olsa bana getir ben içerim..


Ne doğru söyledi..



Yemek bitti..


Sıra anneye çaya gitmeye geldi..


Çay demlenmiş..masada meyva salatası..


Bir tarafta baba, bir  tarafta anne.. Masada bizler….



Kaç yıl geçmiş aradan..20-25 -30..yıl..


Ama niye asansörden ilkokuldan geliyor gibi kıkırdayarak çıktık


daldık eve bilmiyor kimse..



Çaylar kondu sıcacık..


Sohbet sardı sarmaladı sıcacık…



Aksam bitti..


Bitmeseydi..



Evlere dağıldık…


Ruhum da dağıldı..



“Çok duygu yüklüyüm..”


Bütün gece çınladı kulaklarımda.


Hala çınlıyor..



Böyle yüke can kurban ama di mi..


İyi ki yaşadık..


 



Sevgili Dostlar diğer yazılarıma arama kutusuna OKANDAN yazarak ulasabilirsiniz.


Teşekkür ederim. 

713090cookie-checkÇok duygu yüklüyüm.

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.