Türkiye’nin izlediği dış politikaları masaya yatırmanın tam da zamanı…
Madem ki Davos eleştiriliyor.
Madem ki Davos’ta Türkiye yalnızlaştırılmaya itildi.
Üstelik bu eylem bizzat başbakanı tarafından yapıldı.
O zaman gelin nerde olduğumuzu, durduğumuzu ve bugüne kadar neler yaptığımızı görelim, hatırlayalım.
Geçmişe yönelik kısa bir tur attığımızda, son 50 yılda sanki çok yol almışız gibi bir tablo çiziliyor.
1960 sonrasını hatırlayalım.
Kıbrıs kan gölü.
Yıl 1964.
Uçaklarımız havalanmak için çalıştırılmış durumda.
Rahmetli İnönü, belki de “Üçüncü İnönü” kahramanı olacak gibi duruyor ve Kıbrıs’a çıkıldı, çıkılacak…
ABD Başkanı Jhonson’un mektubu Türkiye’ye ulaşıyor.
Uçaklar asker havaalanlarında motorları durduruyor.
Kıbrıs’a çıkılamıyor, yavru vatan addedilen yer Yunanistan’ın hegemonyasına terkediliyor.
Türkiye yalnızlığa itilmişolmuyor mu?
Yıl 1974.
Başbakan Ecevit ABD ve Avrupa’ya rağmen, yine kan gölüne dönen Kıbrıs’ın kuzeyine barış harekatı düzenliyor. Kıbrıs’ın bir kısmı alınıyor.
Yıllarca ekonomik ve siyasi ambargo altında kalan bir Türkiye var artık.
Acaba Kıbrıs’ın işgali ile (Batılıların deyimidir işgal) Türkiye yalnızlığa itilmiş olmuyor muydu?
Gelelim Davos’taki Erdoğan modeli tavrın, Türkiye’yi Orta Doğulu yapacağı iddiasına. Ve ve Türkiye’yi yalnızlaştiracağı iddiasına.
Coğrafya dersi verecek değiliz ama Türkiye’nin coğrafi konumunu bilmek, haritaya bakmak dahi ortadoğululuk iddiasına yeterli yanıt olabilir.
Türkiye tam da ortadoğu ülkesidir. Ve Bu bölgenin de en güçlü ülkesidir.
Daha da güçlü olmak için çalışmalıdır da..
ABD Irak’ı işgal ediyor Ortadoğu’ya adeta yerleşiyor.
Yetmiyor Iran’ın işgalinden dem vuruyor.
Arabistan adeta bir ABD eyaleti gibi.
Mısır keza öyle.
İsrail, ABD kenti sayılır.
Bütün bunlar ABD’li Ortadoğulu yapmıyor da, Türkiye’yi neden yapıyor anlamak zor.
Gelelim Avrupalılara…
Suriye ve Lübnan üzerinden bölgede nüfus elde etmeye çalışan Fransa Devlet Başkanı Sarkozy’nin Ortadoğu planı var da, bölgenin göbeğindeki Türkiye’nin bu coğrafi alanda neden lider olabilme niyeti olmasın?
Rusya’yı katmıyorum. Nerdeyse 1948’de İsrail’in kurulmasından bu yana gözünü Ortadoğu’lu olmak için açmış durumda. “Ah bir Ortadoğu’lu olsam” şarkıları söylüyor her dönem.
Örnekleri uzatmaya gerek dahi yok.
Türkiye ilk defa çok yönlü dış politikayı hayata geçirmeye kalkıştı.
Ortadoğu ve bazı kıta ve bölgelerde kendisini hissettirmeye başladı.
Bir çok sorunlu ülkenin yanında yer alıp, sorunlarını çözmek için hamleler yaptı ve yapıyor.
Arabuluculuk gibi insani değerleri yüksek tarihi sorumlulukları almaya çalışıyor.
Ve sonuçta “monşer” politikalarına sırt çevirmeye başlıyor.
Yani tabuları yıkma eylemini hayata geçiriyor.
Ama bir kısım medya ve partiler tarafından bunun adı “Türkiye yalnızlığa itiliyor” oluyor.
Davos’taki yanlışlığı bir başka yanlış iddia ile düzeltmeye (eleştirmeye) çalışmak, bence balığa yüzme öğretme işgüzarlığından başka bir şey değil.
