Eğer bir ülkede iktidara gelen parti üç dönem sandıktan çıkmışsa, o ülkede bir şeyler yanlış gidiyor demektir..
Bu da nerden çıktı diyenler olabilir.
Hemen anlatalım.
1950’den bu yana 64 yıl geçti.
İyi-kötü..
Kör-topal.
Doğru-yanlış.
Denemekte olduğumuz demokrasi çoğunlukla yol kazaları yüzünden yeteri kadar büyüyemedi.
Serpilmesi bir yana, büyümesi “hormon” takviyesi ile dahi zor oldu.
Nedenini uzun uzun anlatmaya gerek yok.
Demokrasi sık sık torpillendi.
Askerler, genlerindeki “müdahale” algısını harekete geçirip, sık sık darbe yaptılar.
“Güdük” bir demokrasi ile bugünlere kadar sürüklendik.
Son 12 yıl ise bir başka aşamaydı demokrasimiz için.
Aslında iktidara gelen AKP kadrosunun demokrasiyle pek ilgisi de yoktu.
Onların derdi “ezilmişlik”, “başörtüsü” ve “mağduriyet” duygularından kurtulmak, halka bu yolla ulaşabilmek, fakir-fukaranın mutfağına bir tabak fazla aş katmaktı.
Bütün bu öncelikli hedeflerini gerçekleştirdi sayılırlar.
Demokrasimiz ise “ güdük” halini korudu.
İlk defa yaşanan bu tablo karşısında muhalefet partileri nerede duracaklarını, neler yapması gerektiğini, iktidarı nasıl tökezleteceklerini bir türlü keşfedemediler ve yeteri gibi muhalefet yapamadılar.
Zaten en çok umut beslenen CHP’nin üst yönetim kadrosu devamlı bır değişim içindeydi.
Değişim ve tasfiyeler CHP’nin muhalefet etmek bir yana, iktidara gelmek istediğini bile anlatacak noktaya taşınamadı.
Sadece ve sadece “Bu iktidar gitmeli” tezi üzerinden hareket eden CHP, ne yazık ki parlamento içi muhalefeti de yeteri kadar etkili yapamadı.
Denebilir ki :
Sayıları nedir? Bu kadar milletvekili ile daha ne yapılabilir?
Bazı noktalarda haklı olabilirler.
Ama bir şeyi unutuyorlar.
Siyaset sadece parlamento içinde yapılacak diye bir kural yok ki.
Çık sokağa…
Muhalefetin sesini yay varoşlara.
Gir halkın arasına.
Yasalara uygun yap yürüyüşlerini, protestolarını.
Sığınma, illegal-terörist örgütlerin arkasına.
Al sivil toplum kuruluşlarını arkana.
Çıkar gençlik kollarını sokağa.
Bence muhalefet partilerinin bundan sonra yapacakları belli.
Parlamento dışı muhalefet.
Yasalara uygun.
Halkın arasında.
Ama demokratik kuralların belirlediği sınırlar içinde.
Eskiden denenmiş ve yararı görülmüştü.
Tekrar neden denenmesin ki..
Neden?
