Ödül töreninde ‘Şiir Bildirisi’ni okuyan Timuçin, “şiire hiç olmadığı kadar çok ihtiyacın olduğunu, şiirin ise ölüm kalım savaşı verdiğini” söyledi. PEN Türkiye Yazarlar Derneği’nin Ortaköy Kültür Merkezi’nde düzenlediği törende açış konuşmasını PEN adına Yönetim Kurulu Üyesi Haydar Ergülen yaptı. Törende Afşar Timuçin’i şair, dergici, felsefeci ve müzisyen dostları anlattı. Eray Canberk, şairin çalışkanlığına değinirken, Ömür Candaş ve Gürol Sözen Yelken Dergisi macerasını anlattı. Törende Hasan Uçarsu şiirlerinin müzikle bağını, Aslı Kayhan ise şairin felsefeci yönünü dile getirdi.
Törende duygularını dile getiren Afşar Timuçin, şiirle ilgili şunları söyledi:
“Şiir yoksunu bir dünyada yaşıyoruz. Olan şiirini de tüketmekte olan bir dünyada yaşıyoruz. Şiir de felsefe gibi eridikçe eridi. Şiirin kanatları söküldü, gözleri bağlandı, şiir yaşamın dışına itildi. Şiirden korkanlar onu yok etmek istediler. Şiir kendi kabuğuna çekildi. Şiir bir pencereden korkuyla dünyaya bakıyor. Dışarıda kan gövdeyi götürüyor. Şiir korkuyla yaşayamaz, korku şiiri öldürür. Gerçek insan için şiirsiz kalmak havasız kalmak gibidir.”
Günümüzü değerlendiren Timuçin, sözlerini şöyle sürdürdü:
“İnsan küçük sorunların insanı oldu, yaşamını beslenmeyle ve üremeyle sınırladı. Küçük hesaplar insanı insan olmaktan çıkarıyor. İnsan olma sevincini yok ediyor. Yaşamda basitlikler ve bayağılıklar egemen. Kötü eğitim bilinci dağıtıyor. Bilinçler gündelik bilince indirgendi. Otomobillerin, gökdelenlerin, cep telefonlarının dışında dünyamız yok. Telefonu parmaklayarak hem eğleniyor, hem de aklımız sıra bilinçleniyoruz. Bu bizi her gün biraz daha çocuklaştırıyor. Bütün bilinç kaynaklarımız kurumuş gibi. Yapay bilinçlerle, takma bilinçlerle yaşıyoruz. Bilincimiz yaşama dokunmayan bilgi kalıplarıyla örülmüş durumda. Buna inan diyorlar, inanıyoruz. Bunu konuş diyorlar, konuşuyoruz.”
Afşar Timuçin’den Dünya Şiir Günü Bildirisi
‘Şiirin ölüm kalım savaşı verdiği bir dünyada yaşıyoruz. Gerici güçler gerçek bilimi gerçek felsefeyi gerçek sanatı boğma yolunda bütün çabalarını ortaya koyarken ince bilge kırılgan şiir gökdelenlerin siyasetlerin çıkarların markaların adaletsizliklerin tankların altında eziliyor. Bir kazanma hırsıyla dünyaya ele geçiren sermaye herkese ileri teknoloji ürünleri pazarlarken şiiri de bütün gerçek değerlerle birlikte yok etmek istiyor. İletişim araçlarının yetkinliğine karşın yanlış bilinç üretmeyi görev bilenler yüzyılların getirdiği değerleri geçersiz kılmaya, parayı tanrı sayan bir uydurma değerler dizgesini yaşama geçirmeye çalışıyor. Evrensel cahillik her gün biraz daha yaygınlaşıyor kurumlaşıyor kökleşiyor saldırganlaşıyor. Hiçbir değer tanımama konusunda kararlı görünen dünya sermaye güçleri bu amaçlarını gerçekleştirme yolunda adım adım ilerlerken demokrat görünen demokrasi düşmanlarından, ahlak değerlerini her şeyin üstünde tutar görünen ahlak düşkünlerinden, devrimciliği kimseye bırakmayan kurulu düzen yardakçılarından alabildiğine destek görüyor.
Bu yüzden şiire bugün daha çok gereksinimimiz var. Kurtuluşun yalan yanlış tasarılarda, köksüz temelsiz düşlerde, ikiyüzlü ya da çokyüzlü ilişkilerde, basit ve bayağı siyasetlerde olmadığını, güçlünün eline bakmanın onursuzluk olduğunu bilenler dünyanın ancak şiirle, şiiri yaratanlarla ve şiiri özümleyenlerle kurtulabileceğini de biliyor. Şiir bize daha da insan olma yolunda neler yapmamız gerektiğinin öngörüsünü sağlıyor. Şiir bize kim olduğumuzu, insan için ne yapmamız gerektiğini, insana adanmanın nasıl bir şey olduğunu öğretiyor. Şiir kimseyi öldürmüyor, kendi için bir şeyler elde etmek istemiyor, insanlığı üçe dörde beşe bölmeyi düşünmüyor, insana güzelin yüceliğini duyururken aç yatan çocuklar için işsiz babalar için acılı anneler için daha doğru bir dünya kurmaya çalışıyor. Şiir insan olmanın ve insana adanmanın bilincidir. Şiir ışıktır umuttur savaştır inanıştır arayıştır. Şiir ün değildir unvan değildir zenginlik değildir, bir köşeyi tutmak bir yeri ele geçirmek ve orada cahilliğin ve çıkarcılığın saltanatını kurmak değildir. Kendilerini şiire adayanlar, yüce duyguların gerçek savaşçıları, gelin hep birlikte dünyayı şiirle kurtaralım, çünkü bugünkü koşullarda şiirden başka hiçbir şey bize aydınlıkların yolunu açacak gibi görünmüyor.’
