76 yaşında, genç, yakışıklı bir delikanlı. Resim sevgisinin geliştiği yer Balıkesir Lisesi. Lise 3 sınıfta okurken sergisini açıyor. Şimdi, 1 Haziran günü, yeni bir sergi ile yine Balıkesir’de. Balıkesir Lisesi mezunları ve öğrencileri ile beraber. Lise yokuşunu, öğrenciyken çıkarken ki çoşkusuyla, bu gün de koşturarak çıkıyor.
Resim üzerine, konuşuyor. Yaşanan olumsuz gerçeklikleri aşmak için, sanat diliyle konuşuyor. Gençleri, sanata yöneltmek için çabalıyor. Onların resim yapmalarını istiyor. Adına düzenlediği yarışmalarla da, onların çalışmalarının gün yüzüne çıkmasını sağlıyor.
Prof. Dr. Devrim Erbil hocamızla tanışmam, 80’li yılların sonlarında Balıkesir’de olmuştu. O yıl, Balıkesirli olmak ile Balıkesir Liseli olmak arasında ki, önemli anlam farkıını anladığım yıl da olmuştu. Biraz da şaşırmıştım doğrusu. Balıkesir Liseli olmak tutkusununun, Balıkesirli olmanın da ötesinde olduğunu. O günleri anımsamıştım. Bende yatılı okumuştum. Yurdun değişik yörelerinden gelen arkadaşlarımız vardı. Hala görüştüğümüz. Neredeyse yarım asıra yaklaşan süreden sonra, yeniden buluştuğumuz arkadaşlar vardı. Nasıl bir bağdır bu. Aradan 50 yıl geçmiş, tesadüfen karşılaşıyorsunuz ve bıraktığınız yerden başlayabiliyorsunuz.
Ankara da kapı komşum du, Metin Coker. Balıkesir Lisesi’nde okumuştu. Balıkesir’li değildi. Ve beni uyardı, bu sene Lise’nin 100. yılı, Balıkesir’e gidiyoruz. Ve beraber, Ankara’dan gittik de. Şimdi özelleştirme adı aıtında satılıp, üretimi durdurulan, SEKA Balıkesir Kağıt Fabrikası salonunda, bir akşam yemeğin de bir araya gelindi. Masamızda, Prof. Dr. Devrim Erbil hoca da vardı. İlk kez karşılaşıyor ve tanışıyordum. O da, Balıkesir Lisesi mezunuydu. 28 yıl önce, ilk kez bir “Merhaba” ile başlamıştı tanışma. Resimlerini izliyordum. Sonraki yıllarda, sergilerde resimlerini, daha dikkatle izlemeğe başladım.
1885 de eğitime başlayan Balıkesir Lisesi, bu yıl 128. yılını kutluyor. Ve 28 yıl sonra, Devrim hocamızla yine Balıkesir’de buluşuyoruz. Balıkesirliler buluşuyor. Balıkesir Liseliler Deneği, iki yıldır kutlamalar da, “Kaymaklı Dergisi” ni çıkartıp, derginin, bu sayısında da, ana konuyu, bir eski mezuna ayırıyorlar. Bu yıl ki sayıyı, Prof. Dr. Devrim Erbil hocamıza ayırmışlar. Kapak da, hocamızın fotoğrafı ve başlık, “Lise’nin Devrimi..”
Dernek Başkanı, Bigadiç’den komşum, ağabeyim, nur içinde yatsın rahmetli, Dr Erden Saran ağabeyimin oğlu, Diş doktoru Burak Saran, kardeşi Balıkesir Üniversitesi’n den öğretim üyesi, Murat Saran ve bir ekip çalışması ile hem dergiyi çıkarmışlar, hem bir belgesel hazırlamışlar, hem de güzel bir program düzenlemişler. Bu düzenleme de, iletişimde ve yeni belgelemeler de, Sezer Koman’ı da belirtmeden geçmeyelim.
Hocamızın bir başka yönü, 11 yıldır Balıkesir’de, Devrim hocanın sürdürdüğü bir gelenek. 11.Yıl Liseliler arası Resim Yarışması. Bu yıl başarılı bulunan, ödül alan, mansiyon kazanan gençlere, bir tören ile ödülleri de verildi. Ayrıca resimleri, Ballıkesir Belediyesi Devrim Erbil Çağdaş Sanatlar Müzesi’n de sergilenmeğe de başladı. Pırıl pırıl gençler. Hoca bu yıl konu olarak, Ataol Behramoğlu’nun, “Türkiye” şiirini okuyarak, gençlere bu konuda resim yapmaları istenmiş. Resimleri görünce, insanın içi açılıyor. Gençlerin yorumlayışları, aydınlığı, insanın içini açıyor. Ümitleri artıyor. Şiirin ilk dizesini hatırlayalım.
“Türkiye, güzel yurdum,”
Aynı Müzede, Hocamızın resimlerinden yapılan halı ve kilimlerinin de, sergisi açıldı. Küçük bir atölye oluşturulmuş ve bu dokumalar yapılıyor. Dokumaları yapan kadınların birisinin, bu halıyı nasıl dokuyorsunuza yanıtı çok güzeldi. “Biz halı dokumuyoruz. Resim yapıyoruz.” Müzede, sergi alanında, kah ödül alan öğrencilerle, kah dokumaları yapan kadınlarla, onlarla diyaloğu, onları onurlandırması, bir hoca olarak geliştirmeye çalışmasını, ilişkisine ve diyaloglarına, hayran olmamak mümkün değil. Balıkesir Lisesi’nde öğrenciyken, kendisini nasıl destekleyip, yönlendirdilerse, şimdi aynı görevi sürdürüyor.
Tören de ve sergi açılışında yaptığı konuşmalarla, özlenen aydınlık Türkiye’ye ulaşmada, nereden gelinip, nereye gidildiğini aktarıyordu. Hedefi göstermesi, aydınlanmayı, sanatı öne çıkarması, örnek bir hoca olarak sadece öğrencilere değil, hepimize ders veriyodu.
Bir ara, Balıkesir mekeze geldiğimizde, bizi bir başka güzellik bekliyordu. Gezi Parkı eylemine destek veren Balıkesirliler, çoluk çocuk ellerinde bayrakları ile toplanmışlardı. Sonra yürüyüş korteji. Vakur ve kararlı, demokratik haklarını kullanıyorlardu. Korku ve yılgınlık aşılmıştı.
Prof.Dr. Devrim Erbil hoca’nın, gençlere bu yıl konu olarak verdiği, Ataol Behramoğlu’nun, Türkiye şiirindeki son dizeyi, bir kez daha hatırlayalım.
“bitecek denildiği yerde başlayan”
Bigadiç. 3 Haziran 2013. [email protected]
