“Arap dünyasını kasıp kavuran devrimlerin Suudi Arabistan’a da gelmesi an meselesi. Arabistan’daki ayaklanmalara neden olan faktörlerin çoğu Suudi Arabistan’da mevcut. Çoğu haklarında dava açılmaksızın hapiste tutulan on binlerce siyasi tutsak var. Yolsuzluk korkunç boyutlarda. Son bütçede nereye gittiği belli olmayan 100 milyar dolar var. Muazzam petrol gelirlerine rağmen işsizlik artıyor, ortalama maaş 1300 doların altında ve nüfusun yüzde 22’si yoksulluk içinde yaşıyor. Kraliyet ailesi, ülkeye ve halka özel malıymış gibi davranıyor.”
‘Devrim neden gelemiyor?’
Batı medyasının sadece Suudi Arabistan’daki Şii’lerin ayaklanması ve kadınların durumuna odaklanmasının rejimin varlığını tehdit eden diğer sorunlardan dikkatleri uzaklaştırdığını belirten yazar şöyle devam etti:
“O zaman Suudi Arabistan’a devrim neden gelmedi. Rejimin değiştirilmesi gerektiğine dair yaygın inanca rağmen reformcular harekete geçmek bir yana görüşlerini açıklamaya bile tereddüt ediyor. Medyada değişimin kan ve kaos getireceği teziyle korku salınıyor. Daha da önemlisi muhalifler arasındaki güvensizlik toplu halde eyleme geçilmesini engelliyor. Ama bu değişimin imkansız olduğu anlamına gelmiyor. Suriye’de ibre değişimden yana.
Bu çapta değişimler, genellikle kralın ölmesi gibi beklenen olaylar ya da Tunus’ta bir seyyar satıcının kendini yakması gibi beklenmedik olaylarla başlar. İki hafta önce Taif’te bir aşiret, Kral’ın emriyle topraklarına el koymaya gelen güvenlik güçlerini engelledi. Şimdi halk soruyor: Küçük bir aşiret barışçıl protestoyla hakkını aldıysa tüm ülke neden almasın?”
