İtalyan medyası Türkiye’de olup biteni yakından takip ediyor. Rutin ajans haberlerinin dışına taşan, çoğu kez uzman gazetecilerin kaleme aldığı özel haberler ya da röportajlardan oluşan bir ilgi bu. En son ağırlıklı Trabzon’da yaşanan ve TAYAD adına bildiri dağıtan gençleri hedef alan linç girişimi ve Türkiye’deki milliyetçi dalga konusunda çeşitli dergi ve gazeteler yazı talebinde bulundu. Ama Türkiye’deki yazılı basının İtalya’daki gündem konusunda aynı ilgiyi gösterdiğini söylemeyiz
Üstelik İtalyan gazetecilerin Türkiye gündemine olan ilgisi yalnız Türkiye’deki gerçeklerle sınırlı değil, çeşitli Avrupa ülkelerinde ekmek parası için boğaz tokluğuna çalışan yüzlerce Türk işçinin, daha gerçekçi bir tanımla çağdaş kölelerin dramatik öyküsünü, yine bir İtalyan gazetesi yazdı.
İtalya gündemini takip ederken Manifesto gazetesini de okuyorum. Bu sabah 0rsola Casagrande adlı gazetecinin yazdığı “Irlanda, la rivolta degli invisibili- İrlanda, görünmezlerin eylemi” başlıklı haber dikkatimi çekti.Spot şöyle devam ediyordu, “Türk inşaat işçileri Gama’ya karşı: çokuluslu şirketin “kölelik” sistemine stop.”
Haber, İrlanda’daki Türk işçilerinin dramatik yaşam öyküsünü aktarıyor. Bu hüzünlü öyküyü sizlerle paylaşmak istiyorum…
İrlanda’da yaşanan modern bir kölelik öyküsü. Bu öykünün kahramanları 400 Türk inşaat işçisi. Çokuluslu Türk şirketi Gama adına İrlanda’ya götürülen 400 işçi. Bu işçiler on gündür çeşitli eylemlerle seslerini duyurmaya çalışıyor. Talepleri açık, yalnızca emeklerinin karşılığı olan ücretlerinin ödenmesini istiyorlar.
ÇAĞDAŞ KÖLELER
Bu işçiler özel bir oturma izniyle gönderilmişler İrlanda’ya bir başka deyişle “kiralık işçiler”. İrlanda’da böyle bir kavram gerçekte yok, yani hayali ve görünmezler.
Ancak geçtiğimiz pazartesi gününe kadar görünmezlerdi. Çünkü işveren ücretlerini ödemediği için Dublin sokaklarında yürüyüş yaparak ilk defa seslerini duyurdular ve görünür oldular. İrlanda halkı onlardan haberdar oldu. Dahası İrlanda hükümetini bir cevap vermek zorunda bıraktılar.
İşçilerin öyküsü bir hayli dramatik. Bütünüyle çağdaş bir sömürü öyküsü. Gama adlı şirket İrlanda’da yol, santral gibi nice yapıının inşası için açılan ihaleyi kazanarak İrlanda pazarına adım atıyor. Daha sonra Türkiye’den 800 işçiyi İrlanda’ya götürüyor. İrlanda hükümeti, işçiler için çalışma izni çıkarıyor. Koşullar bir hayli ağır. Gama’nın Türk işçileri, haftada ortalama 80-90 saat çalıştırılıyor. Bu biçare işçilerin saat başına aldıkları ücret ise sadece 2 euro.
Çağdaş köleler şantiyedeki geçici barakalarda yatıp kalkıyor. Koşullar çok ağır, insan hayatı ve sağlığına aykırı. Mekanlar bunlar. İrlandalıların gözünden ıraklar. Makine yerine konan Türk işçileri gözlerini şantiyede açıyor ve yine aynı şantiyede kapıyor. Türkiye’de yaşayan ailelerine para gönderebilmek için inanılmaz koşullarda çalışmaya zorlanıyorlar. Çoğu yaklaşık iki yıldır İrlanda’da. Galway yakınındaki 300 milyon euroluk bir bütçe ayrılan Tynagh barajının inşasında çalışıyorlar. Dört yıl daha çalışacaklar. Koşullar korkunç, aşırı yoksullar. Çalışma koşulları insanlık dışı. Ama bütün bunlar bir yana sürekli işverenin tehditlerine maruz kalıyorlar. Ama bir yere kadar. Sonunda çağdaş köleler patlıyor.
Geçtiğimiz şubat ayında İrlanda’da sosyalist parti parlamenteri Joe Higgins Gama şirketini çalışanlarına saat başına 2 euro ödediği gerekçesiyle suçladı. Çalışma ve Güvenlik Bakanlığı ise bu konuda soruşturma açılması talebinde bulundu. Ama Higgins’in suçlamalarını sendikalar dahil pek çok kişi önemsemedi. Ama Higgins yoluna devam etti. Geçtiğimiz hafta bir başka suçlamayla geldi gündeme Higgins. Bu kez Gama’nın Türk işçilerin ödenmeyen ücretlerinin karşılığı olan 40 milyon euroyu 2002 yılında Finansbank’ın Hollanda’daki hesaplarına yatırdığını iddia etti.
Higgins Gama’nın eski çalışanları ile Amsterdam’a giderek bu kişilerin hesaplarında 4 bin ila 23 bin euro arasında değişen miktarlarda paraların yatırıldığını teyid etti.
Higgins ayrıca eski Gama işçilerinin imzalarının taklit edilerek paraların daha sonra ismi cismi belli olmayan Ryder Investments adlı şirketin hesaplarına hileli bir biçimde kaydırıldığını da ortaya çıkardı.
Gama’nın şantiyelerinde gerilim tırmanıyor. Türk işçiler tehditleri önemsemeyerek İrlanda’da meydanlara inip seslerini duyuruyor. En son Pazartesi günü 400 işçi Dublin’de General Post Office’in önünde bir araya geldi. Hükümet Gama’dan hiçbir işçisini Türkiye’ye geri göndermemesini istedi ve çalışma izinlerini dondurdu işçilerin. Türk işçilerin durumuyla İrlanda’daki en büyük sendika olan Turkish Workers Action Groups ilgileniyor. Sendika Gama yöneticilerinin tehditleri konusunda polise suç duyurusunda bulundu.
Türk işçiler seslerini en azından şimdilik duyurabildiler. Adalet yerini bulana ve haklarını alana kadar da duyurmaya devam edecekler.
Casagrande’nin aktardığı Türk işçilerin öyküsü bir hayli dramatik. Haberi okuduktan sonra aklıma takıldı. Neden bu tür haberleri ağırlıklı olarak batı medyasında okuyoruz.
Neden Avrupa’daki pek çok gazete Türkiye’nin içerideki ve dışarıdaki sorunlarına Türkiye’deki gazetelerden daha çok eğliyor. Ve soruyorum, Türk medyası nerede, ne yapıyor?
çok şaşırmadım neden,sahipsiz kalmışlar yabancı bir kişi onların dertlerine destek olmaya çalışmış ülkemizde çalışamıyorsan hiçbir sosyal güvencende yoksa açsin sefalet seni bekliyor ama varolduğumuzdan beri vergi ödüyoruz.Vergi ödemenin amacı vatandaşa ihtiyaç halinde geri dönmesi ama halkın ödediği vergi nerelere gittiği açık belli ister inanın ister inanmayın bir gün gelir sahip çıkmassan sağındaki solundakin banene dersen oda gelir o dert senide bulur.Önce kendi halkına sahip çıkacaksıno insanlar ne işi var o ülkede sefalete onlar buranın gerçek T.C vatandaşı değilmiydi. Allah Atatürk gibi Cumhurbaşkanları bu ülkeye nasip etsin .