gitgide hayvana benzeyen insanların vicdansızlığına
ölü müdür diri midir ayırt edemediğim boş bakışlara
şiddet içeren tacizkar haykırışlara
şaşarak bakıyorum..
diğer yandan; gitgide insana benzeyen hayvanların farkındalığı umut verici..
okul adı altında torna makinesinden geçirilen çocukluğa
sorgulamadan itaat etmeyi şart koşanlara
hayal dünyalarını darmadağın eden ezbercilere
kendine hayrı dokunmayanların verdiği nasihatlere
kavanozda patlıcan turşusu kurar gibi kafalarını sirkeye gömenlere
söze bedene ruha travmalar yaşatanlara
kendi dengesizliklerini başkalarına bulaştıranlara
aşırı korumacı aşırı hoyrat aşırı gergin aşırı aşırı halleriyle
iletişim bunalımı yaratanlara
şaşarak bakıyorum…
diğer yandan; yolumuzu aydınlatan güzel öğretmenlerimiz var hala, başta Atatürk.
her gazeteyi açtığımda ölümlere
her televizyonu açığımda zulümlere
her sohbette ‘kaçıcam bu memleketten’ veryansınlarına
etek boyu başörtü boyu gibi, ideolojilerini kumaşla sınırlayanlara
saygınlığı kariyerle kıyaslayanlara
suçluluk duygusundan kurtulmak için karşısında kusur arayanlara
aşkta işte evde kendini pazarlayanlara
egosuna söz geçiremeyen, ‘ben’leriyle karşısındakini komaya sokanlara
yeteneğini ve başarısını tevazuyla değil de kibirle taşıyanlara
üstelik de piyasa bunu istiyor diye de savunanlara
aşkı hormonların dengesizliğiyle karıştıranlara…
şaşarak bakıyorum…
diğer yandan; “ölüme karşı tek yanıt sanattır” diyor Malraux.
şuursuz konuşmalara, ağzın beyinle kuramadığı irtibata
bu haddini aşan cehalete.. bu çığrından çıkan kalpsizliğe…
bu taşkın hal ve tavırlara tepkisiz kalan hasta ruhlu yetişkinlere…
yazan çizen üreten her kesimden insanın
umudunu iki paralık eden bu korku düzenine…
kentsel dönüşüm adı altında memleketin kültürel dokusunu iç edenlere
estetik yoksunu dikilen bu ucubelere
eleştiriyi karşındakinin onurunu kırma pahasına ileri götürenlere
düşünceye saygısız, hoyrat ve kavgacı bir tutumla karşılık verenlere
utanarak sıkılarak bunalarak
ve konuşacak takat bulamayarak
bakıyorum.
yine de;
içimdeki pırıl pırıl bu yalnızlık,
yılgınlık değil asla…
eğer sevgiyi kendi içinde üretemiyorsan hiç bir zaman dışında bulamayacaksın…