29 Mart yerel seçimlerin il bazında analizi yapılırken, Şanlıurfa’daki Ahmet Eşref Fakıbaba gerçeği titizlikle değerlendirilmeli.
Öyle değerlendirilmeli ki, Demokrat Parti Genel Başkanı ve eski başbakanlardan rahmetli Adnan Menderes’ten Recep Tayyip Erdğan’a uzanan “Ben güçlüyüm, herşeyi yaparım” safsatasının siyasi tarihimizin mezarlığına nasıl gömüldüğü anlaşılsın.
Seçimlerin genel analizine girmeyeceğim.
Kazanan ve kaybeden partilere yönelik tahminler her zaman yapılır ve bu eleştiriler gelecek yerel seçimlere kadar sürer.
Onun için 29 Mart’a damgasını vuran Şanlıurfa’daki Fakıoğlu gerçeğine değineceğim sadece.
Biraz gerilere gidelim.
Yani önce bu ilimizde meydana gelen ibretlik olaylar ve AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın yarattığı tabloya bakalım.
AKP’ki Belediye Başkanı Fakıbaba Urfa’da beş yıl hizmet vermiş.
Halk yapılan hizmetleri beğenmiş.
Doğaldır ki, Fakıba’ya oy vermeyenler CHP ve MHP’liler memnun değillerdir. Hatta diğer partiler de gayrimennunlar arasında yer alabilirler.
Bu seçimler öncesi, AKP’nin tepe yönetimi ve özellikle de Genel Başkan RTE’nin kararı ile Fakıbaba aday gösterilmez.
Gerekçesi de nedense açıklanmaz.
Hadi diyelim ki bu kentte yeni bir aday, yeni bır “yıldız” keşfedilmek isteniyor.
Amma…
“BenUrfa’da ceketimi assam kazanır” görüşünü ortaya atanlar, bu anlaşılması kolay ancak; bulanık, halkı küçümseme iması taşıyan ve çok tartışmalı cümleyle siyasete yeni bir ironi eklediklerini sandılar.
Partinin genel Başkanı RTE’nin gücünün, halkın gücünün önünde olacağını varsaydılar.
Ancak, AKP kendisini aday göstermeyince bağımsız aday olan ve seçime “Ceketimizi koysak kazanırız” sözlerine inat ceketli eylemler yaparak damgasını vuran Şanlıurfa Belediye Başkanı Ahmet Eşref Fakıbaba, seçimin kazananı oldu.
Yani RTE’nin ceketi kaybetti.
Fakıbaba’nın kazanması siyasetcilere çok şey öğretmiş olmalı.
Şundan öğretmiş olmalı.
Daha da geriye gidelim şimdi.
Hata yarım asır öncesine.
Üç genel seçimi peşpeşe kazanan Demokrat Parti Genel Başkanı Adnan Menderes’in, 1957’deki son seçimde “Odunu aday göstersem milletvekili olur” sözünün izdüşümü 52 yıl sonra aynen Urfa’da yaşandı.
Ne rahmetli Menderes’in iddia ettiği gibi aday gösterdiği odunu kazandı, ne de Şanlıurfa’da Erdoğan’ın göstermeyi planladığı ceketi.
Kazanan hep demokrasi oldu.
Kazanan hep halk oldu.
Bu son örnek, halkın iktidarların önünde gittiğinin yeni bir kanıtı.
Bu, gerçek gücün kimde olduğunun yeni ve en sıcak kanıtı.
Yoksa bu, sadece Fakıbaba’nın kişisel başarısı değildir.
Bu, Fakıbabanın halktan aldığı güçle, halkın verdiği destekle ulaştığı toplumsal bir zaferin işaretidir.
Sütçü İmam’ın ilk kurşunu gibi…
AKP’yi de, Erdoğan’ı da, kendisinde güç vehmeden tüm siyasi parti liderlerini de delip geçen halkın kurşunudur bu.
