1990’lı yıllarda bir yumuşamaya ve dünya barışı umutlarına terk etmişti. Ne yazık ki, ABD, bu büyük fırsatı kullanamadı. Afganistan ve Irak’ı işgal ederek, Rusya’nın kapı komşularına müdahale ederek yeni bir soğuk savaşı yataran ABD, dünyayı yeni bir soğuk savaşın eşiğine getirmeyi başardı.
Uzun yıllar ABD’yi yöneten Neo-Con (yeni muhafazakar) güçler, Yeni Soğuk Savaş politikasını, ABD’nin yeni dünya düzeni için olmazsa olmaz koşullardan birisi olarak görüyor. Dünyayı egemenlikleri altına almak için kamplaştırmayı kaçınılmaz gören bu tehlikeli güç, Rusya’nın süper bir güç olarak ortaya çıkmasını kaçınılmaz hale getirecek müdahaleleri yapmaktan hiç çekinmedi.
Dünyamızın geldiği bu noktada Yeni Soğuk Savaş’ın başladığı görülüyor. Bu süreçte batı bloğunda ABD liderliğinde, ABD karşıtı cephede Rusya liderliğinde ve geriye kalanların da dağınık ve güçsüz olduğu yeni bir döneme girildi. Bu süreç, iki süper gücün dünya üzerindeki egemenliklerini pekiştirirken, ulus-devletlerin egemenliği ve bağımsızlığı için yeni bir tehdit olarak ortaya çıkmaktadır.
ABD ve Rusya’nın süper güçler olarak Yeni Soğuk Savaş’ı ateşlemesi, ABD ve Rusya açısından kazançlı bir sonuçtur. Bu nedenle, işin bu noktaya gelmesinde ABD ve Rusya arasında gizli bir anlaşma yapıldığı yorumlarını yapanlara hak vermemek elde değil. Dünyayı yönetmenin yolu, dost ve düşman güçlere ayırıp istediğiniz politikaları uygulamayı meşrulaştırmaktır. Bu nedenle, Yeni Soğuk Savaş’ın iki aktörü arasında bilinçli bir anlaşma ya da hiç değilse imzalanmamış bir “zımni mutabakat” (İngilizce de tacit consent denen kavramın eş anlamlısı olarak kullanıyorum) olduğu açıktır.
Yeni Soğuk Savaş, dünyayı yeniden iki kampa bölerken, Türkiye’nin konumu da stratejik ve jeo-politik önemi nedeniyle yine ön plandadır. Yeni Soğuk Savaş, enerji geçiş noktalarını kontrol anlamında, Orta Doğu ülkelerinin sıcak denizlere açılma noktalarına (Akdeniz) güney sahilleri ve KKTC’nin yakınlığı yüzünden, Karadeniz’de en fazla sınırı olan ülke olmak açısından, Karadeniz’in diğer denizlere açılan tek çıkış noktası olması bakımından ve Akdeniz-Karadeniz arasında kalan anahtar bir ülke olması nedeniyle Türkiye’nin konumunu vazgeçilmez bir noktaya taşımaktadır. Laik Batı kültürü ve demokrasiye en yakın Müslüman toplumdan oluşan Türkiye, Yeni Soğuk Savaş’ın hangi kampına yakınlaşırsa, o tarafa büyük avantajlar sağlayacaktır. Bu noktada, Türkiye’nin jeo-politik ve stratejik konumu, üzerinde kirli oyunlar oynanmasını da kaçınılmaz kılmaktadır.
Bu gelişmeler ışığında bağımsız ve onurlu bir dış politika yürütmesi durumunda Türkiye’nin gücü ve etkisi çok yüksek olacaktır. Bu güç ve etki sayesinde Kıbrıs Türklerinin kendi bağımsız, onurlu ve egemen yaşamlarını uluslararası topluma kabul ettirmek için ciddi adımlar atmasının önünde birkaç küçük engel kalacaktır. Rum-Yunan ikilisinin ABD ve AB desteğini yitirmesine neden olacak bu gelişmeler, KKTC’nin uluslararası topluma kabul ettirilebilmesi açısından son derece büyük avantajlar sağlamaktadır.Türkiye ve yavru vatanımız KKTC, bu avantajları kullanmak bilinci ve kararlılığında iki ülke olabilirse, tarihin kendilerine sunduğu bu büyük şansı kullanabileceklerdir. Ancak, başka ulusların kölesi gibi yaşamak ve manda rejimi gibi hareket etmek bilinçsizliğiyle donanmış yönetici kadrolar, bu şansı kullanmamıza engel olabilir. Özellikle yavru vatanımız KKTC’de etkisiz, iç politikaya endekslenmiş ve korkak dış politika yapıcılarının Kıbrıs Türklerinin bu tarihsel fırsatı kullanması önündeki en büyük engellerden birisi olduğu görülmektedir. Bu noktada düğüm, Türk insanının ve Kıbrıs Türkü kardeşlerimizin kararlılığı ve bilinciyle çözülebilecektir. Yeni Soğuk Savaş’ın fırsatları; dinamik, etkin, ülkesinin çıkarlarına ve bağımsızlığını vazgeçilmez olarak gören siyasetçiler ve devlet adamlarınca başarıya dönüştürülebilir.
Yeni Soğuk Savaş koşullarında Anavatan Türkiye’nin stratejik konumunu güce ve Akdeniz’in jeo-politik önemini KKTC’nin bağımsızlığının kabulüne dönüştürmek için çalışmak zamandır. İlgililere duyurulur.
