Zayıftır, zaafları vardır, pasiftir, coşkulu ve tutkulu değildir, sevilmeyi sevmeye tercih eder . Onun kabullenilmiş sevgi rutinlikleri vardır. Hayat; bir savaş alanı değildir ve ganimetler üzerine kurulmamıştır. İyi insan idealleri için insan harcamaz, insanlar için ideallerini erteler. Sonra da mutsuzluğun içinde mutlu olmanın yeni tablolarını çizer.
Komşunuzdur iyi insan, ne zaman kapısını çalsanız donanımlıdır ihtiyaçlarınıza. Annenizdir iyi insan, sizi kötü olasılıklarla karşı koruyan. Eşinizdir iyi insan, sizi evde bekleyen bir demirbaş, asla güveninizi suistimal etmez. Arkadaşınızdır iyi insan, kendinizi iyi hissetmenizi sağlayacak bütün doğru kelimeleri seçer. Büyükbabanız ve büyükannenizdir iyi insan, en büyük kelimeleri size miras bırakmışdır.
Bütün bunlarla sarmalanmış bir çocukluk geçirmiş bile olsanız, içten içe iyi bir sevgiliniz olmasını istemezsiniz, çünkü sürekli bir şefkat hissi, bir sevgiliden çok annenizi çağrıştırır. Annenizin duygusallığı sahiplenicidir, vazgeçilmezdir, garantilidir ve en çok annenize yakışır. İyi insan yalnızlığınızın pasif direnişçisidir … Mutlak iyi boğucudur, mutlak sevgi korkutucu. İnsan kötünün içinde iyi’yi seçmek ister. İyinin içinde iyi sıradandır. Siz iyi bir sevgili olmak istemezsiniz. Çünkü iyi sevgililer hep terkedilir… Aşk depresiftir, durmadan titreşir. Hem iyi hem kötüdür, dengesizdir ama gün gelir aşk da ehlileşir…Ve bunun adı da sevgi’dir.
İyi insan hayatının her döneminde iyi insan değildir oysa… Siz iyi olduğu bir tarafına denk gelmişsinizdir sadece. Başka bir zaman ve başka bir mekandan herşey daha farklı görünebilir. İyi olan insanlar çok sık hasta olurlar ve bir gün çok sık hasta olmaktan bıkarlar. Sonra belki kötü insan olmazlar ama, çok hırslı olabilirler, çok incitici ve çok küstah da olabilirler. Çabuk sıkılıp, çok çabuk da kaçabilirler. İyi insanlar hep iyi kalmayabilirler. İçindeki öfkeyi harekete geçiren bir yenilmişlikle karşınıza çıktıklarında, siz bile şaşırırsınız neler olup bittiğine. Aslında uzun zamandır -iyi insan- modelini taşımanın yorgunluğu çökmüştür gözlerine.
Size görünen iyilik sadece size özeldir ve sizin görmek istediğiniz yerdedir. İyi insan, herkese iyi insan değildir.
Bence ‘İyi insan’ diye birşey yoktur, sürekli iyi olan insanlar tuhaftır. Ruhumuzun iyiye olduğu kadar kötüye de eğilimi vardır. Zaman zaman kurt, zaman zaman kuzu olmamız bundandır.
Hayatı boyunca kuzu olmayı seçen bir kişi var mı etrafınız da, Siz dahil?
SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
– Aşk’a herşey dahil…
– Bir İstanbul hatırası
– Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri…
