1944 doğumlu yönetmen sinema eğitimini Fransa’da yapmıştı. Sinemaya ilk olarak 1974 yılında “Yatık Emine” filmiyle başlayan usta yönetmen, iki gencin şehir hayatındaki yalnızlığını işlediği “Yusuf ile Kenan”, 1981 yılında kadının bastırılmış cinselliği ve kimlik arayışını konu edindiği “Ah Güzel İstanbul”, 1982 yılında Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde en iyi yönetmen ödülünü aldığı “Kırık Bir Aşk Hikayesi”, Amansız Yol” (1985), 1986 yılında İstanbul Sinema Günleri Eczacıbaşı Vakfı ödülü ve 1987 yılında Antalya Film Festivali’nde en iyi yönetmen ayrıca 44. Venedik Film Festivali’nde Fipresci ödülü ve 8. Valencia Akdeniz Film Festivali üçüncülük ödülünü aldığı “Anayurt Oteli”, “Gece Yolculuğu” (1987), 20. Montreal Film Festivali’nde En İyi Film ve Bastia Akdeniz Film Festivali’nde Eleştirmenler Ödülünü aldığı “Gizli Yüz” (1991), 1997 yılında Cannes Film Festivali’nde gösterilen ve aynı yıl İstanbul Film Festivali’nde en iyi film ödülü alan “Akrebin Yolculuğu” gibi Türk sinema tarihinde önemli dönüm noktalarını oluşturan filmlere imza atmıştı. 2000 yılında çektiği filmi “Melekler Evi”nde tarzının dışına çıkan yönetmen, 90’lı yıllarda Türkiye’nin gündemine oturan ‘devlet–siyaset–çete’ üçgenindeki bağlantıları işleyerek, “karafilm” denemesine girişmişti. Son filmi 2003 tarihli “Karşılaşma” da 40. Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde yedi ödül birden almıştı.
Türk sinemasının en önemli isimlerinden olan, “kendine ait” bir sinema dili oluşturan ve her filmi ulusal ve uluslararası sinema otoritelerince ilgiyle izlenen Ömer Kavur, her şeye rağmen kendi sinemasını yapmak isteyen bir yönetmen olarak anılacak.
