Seninle konuşmam gerekiyor..
„Biraz vaktin var mi „..diye sordum..
„Konuşalım karşılıklı medenice“ dedim..
„Gel otur söyle“..diyerek yanimdaki koltugu gösterdim..
„Cay icer misin.Yeni demledim taze..
Dur sana da bir bardak koyiyim..
Icin isinir..Bu soguklar cok fena..
Yine kis fena bastirdi..”
diyerek önce havadan sudan konusmaya basladim..
„Istanbuldan haber aldim biraz evvel..
Kar yagmaya baslamis..
Sen de hep böyle karda kista geliyorsun…
Niye böyle yapiyorsun ama..
Söyle ilik bir günde gelsen..
Güzel bir bahar gününde..
Gelisini kutlamak sanki daha bir güzel olurdu..
Eeee sen anlat bakalim
Nasilsin..
Iyi misin.“.diyerek halhatir sordum..
Ama asil konuya giremiyorum bir türlü…
Kendimi toplamak icin :
„Dur cayini tazeliyim“.deyip mutfaga kactim..
„Cok az kaldi..
Ikimiz de biliyoruz bunu..
Degil mi“..diye seslendim mutfaktan caylari koyarken.
„Rol yapmaya gerek yok..
Ka-ci-nil-maz.”.diye heceledim
Gözlerine bakarak cayini verirken..
Tam karsisina gecip oturdum..
“Ben yorgunum,..
Zor bir yildi..
Gerci hangi yil zor degil ki diyeceksin..
Öyle tabii.“.dedim
ve birden döküldü dilimden ben de anlamadim:
„Sen de onlar kadar zor musun..?“
Saskin bana bakti..
Cay genzine kaciyordu az kalsin..
Sanki soran ben degilmisim gibi devam ettim sakin.:.
„Saglik sorunlari yasadim..
Ama güzellikler de oldu…
Cok eski arkadaslarimla bulustum mesela“…
„Sen güzel misin…?“
Ne diyor bu dercesine bakti yüzüme..
“Aslinda tek aradigim huzur..
Hepimiz icin bu böyle degil mi..
Huzur olmadikca..
Neyin kiymeti var ki..
Huzur getirdin mi..“
Sonunda cayini döktü üstüne…
Hic istifimi bozmadan..
Siraladim:
„Ya baris…
Kilo kilo
Metre metre
Küp küp
Kepce kepce
Baris getir…“
„Dolu dolu saglik getir
Cicek tarlalarindaki cicekler kadar
Saglik..getir..
Umut getir
Göc eden kuslar kadar sürü sürü
Umut getir..
Yüzmilyon gülücüge bedel
Mutluluk getir..
Güven getir..
Nese getir..“
Birden durdum..
Siir okurken siirin coskusuyla kendini kaybeden cocuk misali
Biraz abarttim diye düsündüm..
Sacimi düzelttim bir elimle..
Arkama yaslandim yavasca..
AYAGA KALTI..
BANA DOGRU YAKLASTI..
Ne yapiyor bu dedim..
ELIMDEN TUTTU
AYAGA KALDIRDI..
KARSILIKLI AYAKTA DURUYORDUK..
„Cok az kaldi..
Ikimiz de biliyoruz bunu..“
DEDIK BERABERCE
„Rol yapmaya gerek yok..
Ka-ci-nil-maz..”
DERKEN
ALNIMDAN EGILIP ÖPTÜ..
„AKSAM TAM 24.00 TE BULUSALIM „
DIYEREK AYRILDI..
“ISTEDIKLERININ HEPSI YANIMDA OLACAK SÖZ”
DIYE EKLEDI UZAKLASIRKEN
“Tesekkürler yeni yilim………..”
diye avazim ciktigi kadar bagirdim..
TESEKKÜRLER 2009
HOSGELDIN…..