Sanat halkla buluştu. Bende, ilk defa karşılaştığım dostlarla, halkla buluşmanın keyfini yaşadım. Yazılarından, gıyabında tanıdığım pek çok dostumu yüz yüze tanıma fırsatım oldu. Dosttan dosta el uzatarak hayatı yeniden örgütlemenin keyfiyle ileri ki günler de buluşma sözümüz de kesildi.
Kitap evlerinin sadece metasal-parasal bir ilişki olmadığı bilinciyle hareket etmenin güzelliğini yaşadık. Sanatçı ve aydınlarımızı halkla parkta buluşturduk. Aydınlarımız, Halkla sıcak sohbetler yaptılar. Bazı dostlarımız kitaplarını o sıcak ve güzel ortamda imzaladılar. Sanatla aydınlanma, Aydınlar sokağa inme gerçekleşti. Arkadaşlarımız sokakta halka temasın güzelliğini bir kez daha yaşama olanağını buldular.
Müzik dinletisinin keyfini yaşarken arkasından şiirler dinledik, tiyatro izledik, söyleşiyi hepsisiyle harmanladık. Çok sayıda dostlarla kucaklaştık. Bu kucaklaşma da ilkler dendi! İlkler sonrası için bir çağrı olduğunu da biliyoruz. Bu günden bakarak gelecekte yapacağımız şeyin olası eksikliklerini gidermede bize düşmekte.
Yaptığımız etkinlik yerel basında ilgi ve beğeni gördü. Bu yapılan değerlendirmeler bizleri cesaretlendirmekle birlikte ruhumuzu okşamakta. Ancak bir o kadar da sorumluluk yüklemekte. Gelecek için çok şey yapmamız gerektiğini kulağımıza fısıldamakta. Aydınlanmanın araçları kullanılarak kitapları görünür ve okunur kılmak yada okuyarak aydınlanmak elzem bir görev olarak önümüze konmakta. Kitap Evimizin şiarı: “Okumak Özgürleştirir”. Bu bağlamda her eylem ve etkinliğimizin toplumsal bilince temas edip dokunmak olduğunu da biliyoruz. Topluma dokunarak aydınlanma içinde olunacağı da gayet açık. Topluma dokunmadan aydınlanma olacağını düşmemekte saflık olur. O nedenle her eylem her hareket topluma dokunmak üzerine kurulmalı ki hedefine vara.. Topluma dokundukça soru işaretler ortaya çıkar, bizler de toplum olarak onları tartışırız.
________________
3 Temmuz 2014 Tahir Canan
