Mahkemenin ”adil yargılanma hakkının ihlal edildiği” yolunda daha önce verilen kararı teyit etmesi halinde, dava, AİHM kararlarını denetlemekle yükümlü Avrupa Konseyi’nin karar organı olan Bakanlar Komitesi’nin gündemine gelecek.
Bakanlar Komitesi’nde davanın değerlendirilmesine ilişkin sürecin ise en az bir yıl sürmesi bekleniyor.
Bugün PKK destekcisi Kürtler, Avurupa ülkelerinin başkentlerinde “Öcalan’a destek” gösterileri yapıyor…
DAVANIN GEÇMİŞİ
AİHM Büyük Daire, 9 Haziran 2004 tarihinde ikinci bir duruşma düzenleyerek, tarafların görüşlerini yeniden dinlemişti. AİHM, 2003 yılı Mart ayında aldığı kararda, Öcalan’ın avukatlarının başvurusuyla ilgili olarak, Türkiye’nin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) adil yargılanma hakkıyla ilgili altıncı, gözaltı süresinin uzunluğuyla ilgili beşinci ve kötü muameleyle ilgili üçüncü maddesini ihlal ettiğine hükmetmişti.
Türkiye’nin AİHS’nin adil yargılanma hakkıyla ilgili altıncı maddesinin birinci ve üçüncü fıkralarını ihlal ettiğini savunan AİHM, duruşmalar başladıktan sonra askeri yargıcın sivil yargıçla değiştirilmesini yeterli görmemiş ve savunma için gerekli olanak ve zamanın verilmediğine karar vermişti.
Mahkeme, AİHS’nin gözaltı süresiyle ilgili beşinci maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkralarının da ihlal edildiğini, Öcalan’ın mahkemeye çıkarılmadan önceki gözaltı süresinin de uzun olduğunu savunmuştu.
YAŞAM HAKKI MADDESİNİN İHLALİ
AİHM’nin yaşam hakkıyla ilgili ikinci maddesiyle ilgili şikayet konusunda, Türkiye’nin ihlalde bulunmadığı görüşüne varan AİHM, Öcalan’ın adil olmayan bir yargılama sonucunda ölüm cezasına çarptırılmasını, AİHS’nin kötü muamelenin önlenmesiyle ilgili üçüncü maddesinin ihlali olarak görmüştü.
AİHM, avukatlarının, Öcalan’ın Kenya’dan yasadışı bir biçimde getirildiği ve ayrımcılığa tabi tutulduğu yolundaki şikayetlerini ise reddetmişti.
AİHM, Öcalan’ın avukatlarının AİHS’nin 7, 8, 9, 10 ve 18’inci maddelerine dayanarak yaptıkları başvuruların incelenmesine de oybirliğiyle gerek görmezken, Kenya’dan getirilişi ve cezaevindeki koşullarıyla ilgili olarak herhangi bir kötü muamelenin oluşmadığı, dolayısıyla üçüncü maddenin ihlal edilmediği sonucuna varmıştı.Mahkeme, saptadığı
ihlallerin şikayetçinin olası mağduriyetini gidermeye yeterli olduğu gerekçesiyle Türkiye’yi maddi ve manevi tazminata mahkum etmemişti. Buna karşılık, Türkiye’nin karşı tarafa yargılama masrafları karşılığı olarak 100 bin euro ödemesine karar vermişti.
