Yelkenlerin ardından minik, yanıp sönen bir ışık yansıyordu,
çelimsiz, söndü sönecek…
Dikkatlice bakınca anladım.
Yıldızlardan biri yelkenlerin ardına gizlenmiş..
O alev alev yanan yıldız..
Dünyayı tutuşturabilecek yıldız..
Öyle uzaktan bakınca yelkenlideki gece lambasına benzeyen
çelimsiz sanılan yıldız…
Yelkenlinin sahibi de bilemedi..
Rüzgarla söner sandı..
Yelkenler onu üfürür sandı..
Bir ohh bee derse sönecek sandı…
Ne bilsin yıldızın izdüşümü olduğunu..
Ne bilsin..
Tutuştuğu gibi de söner sandı..
Yelkenleri tutuşturabileceğini ummadı..
Yelkenli yıldızı hafife aldı..
Sevgili Dostlar diğer yazılarıma arama kutusuna OKANDAN yazarak ulaşabilirsiniz.
7105000cookie-checkDenize bakıyordum..
