Hep hayalimizde güzel bir okulda okuyup, güzel bir semtte ve evde yaşamak vardır. Ya Etiyopyalıların?
İnsan gelişimi için eğitim çok önemlidir. Etiyopya’daki okullar ise; 4-5 odalı, 8-10 m2’lik dünyaya bakan tek göz camı olan, ahşap kapısıyla, karanlık ortamıyla, sıra sıra sıralarda öğrencilerre eğitim verilmeye çalışılıyor.
Etiyopya’nın alabildiğine doğa güzelliği ve boş alan fazlalığına karşı okul bahçelerinde öğrencilerin oyun oynama alanı ve oyun parkı yetersiz. Addis Ababa’da her okulun konumu ve standartları farklı….
Halkın çocukları için eğitim gördükleri okulların hali harap.Fakir halkın öğrencileri ise okula bir poşette kitabını ve defterini taşıyor, yada arkadaşınla aynı defteri ve kitabı paylaşıyor.
Gözlerinin nuru şimdiden sönmüş çocuklar var. Geleceğe umutla bakan, hayal kuran o kadar az çocuk var ki… Hayal kurmayı bile bilemiyorlar. Gündüz ve akşam okulları mevcut. Durumu iyi olan ailelerin çocukları şanslı… İyi bir okulda eğitim ve okuluna servis aracı ile yada taksisiyle gidip, gelebiliyor.
Fakir çocuklar, okuldan evlerine doğru Afrika güneşiyle birlikte yürüyorlar. Küçücük ve zayıf bedenleriyle taşlık ve çamurla bezenmiş yollarda güçlükle yavaş yavaş yürüyorlar. Evler sıralı inci gibi dizili…
Galvanizle evlerini büyük bir ustalıkla gizlemişler sanki… Galvanizli bahçe kapılarından içeri girildiğinde, onların dünyalarına giriyorsunuz. Onların dünyası 10- 12 m2’lik evleri. Mutfak, banyo ve ikinci bir odaları bile yok. Tek bir göz odada dünyaya bakan camlarıda yok. Günün ışığı sadece evin demir kapısından giriyor. Tek bir yatak, bir gardolap, dört sandalye, bir sehpası ve altı yedi kişiyle burada yaşayarak yaşam mücadelelerini veriyorlar. Onlar böylede mutlu gözükmeye çalışıyor.
Nüfusun çoğu evsiz ve kaldıkları kulübelerde buzdolabı, televizyon ve mobilyalarından önce suları bile yok…
Yokluklar dolu Addis Ababa’da… Yok olmayan tek şey umut…
