Uçaktan Frankfurt’un etekleri sarı, kahverengi ve yeşilin her tonunu barındıran yamalı bir bohça gibiydi… Frankfurt’a yaklaşıldığında ise sanki bir ressamın sarı ve yeşil tonlardaki tuvale fırçasını savurarak oluşturduğu rengarenk lekeler göze çarpıyor… İşte şu büyük leke Frankurt, diğerleri de banliyöleri… Her leke birbirine demirağ, otoban, patika velakin bisiklet yollarıyla bağlanıyor…
Frankfurt, 700 bine yaklaşan nüfusu ile Almanya’nın 5’nci büyük ve dünyada “en yaşanılabilir” 7’nci şehri… Heathrow’dan sonra Avrupa’nın en büyük havalimanına sahip olan şehir, yine dünyanın en büyük kimya, finans ve sanayi merkezlerinden sayılıyor.
Türklerin de yoğun olarak yaşadığı Frankfurt; Avrupa Merkez Bankası, Almanya Merkez Bankası ve Avrupa’nın en yüksek binası Commerzbank Tower ile dünyanın en büyük turizm fuarına da ev sahipliği yapıyor…
Almanya’nın önemli yollarının kesiştiği Frankfurt’un ortasından geçen Main nehri, kentin boynundaki bir kolye gibi… Frankfurt merkezinden biraz uzaklaştığınızda başakların ardından 19’ncu yüzyıl binaları ve (onların panaromasını bozmadan yükselen) gökdelenleri görebiliyorsunuz…
***
Frankfurt’a geçen hafta Avrupa Türk Gazeteciler Birliği (ATGB) Başkanı sevgili dostum Gürsel Köksal ve değerli eşi Gisela’nın davetiyle gitmiştim… 200’e yakın üyesi bulunan ATGB’den bazı arkadaşlarla da tanışma şansım oldu. Avrupa’daki gazetecilerin çoğu 10 yıl öncesine kadar Türkiye’deki ulusal gazete ve bulundukları ülkelerdeki toplum basınına hizmet ederek çarkı döndürmeye çalışıyordu… Türkiye’deki çoğu ulusal basının Avrupa’daki gibi “copyright” haklarına saygı gösteren ve bağımsız yayın yapan kurumlara dönüşmeyip, iktidar borazancılığına soyunması ve bu çemberin dışındaki kalanların da ayakta kalma uğraşısı içine düşmesi yurt dışındaki Türk gazetecilerin çoğunu da işsiz bıraktığı söylenebilir…
Korkarım ki Türkiye’deki ulusal basına hizmet eden son kuşak biz olacağız… Bizim yerimize gelecek Türkiye’de basın deneyiminden yoksun gençlerin Türkçe’yi ikinci dil olarak konuşması Türkçe toplum gazetelerini de köreltecek gibi… Belki de içinde yaşanılan ülke dillerinin daha baskın olması Türkçe toplum gazetelerinin soyunu (çok değil 10-15 yıl sonra) tüketecek…
ATGB yalnız gazetecilerin dayanışma ve bilgi paylaşma kuruluşu değil, aynı zamanda bu gelişimleri izleyerek, meslektaşlarına yön vermeye çalışan bir uluslararası oluşum. Türkiye’nin bir yansıması olarak ulusal gazetelere hizmet eden pek çok üyesinin işsiz kalması ya da çemberin dışına ötelenmesi ATGB’ye kan kaybettirse de daha çok misyon yüklüyor. Her şeyden önce medyanın gittiği yolu öngörmek ve Avrupa’daki medya çalışanlarının (başta sendikal olmak üzere) haklarını Türkiye’ye taşımak ATGB’nin küçük omuzlarında koskoca bir yük. Bütün bu kaygıları yüreğinde duyan deneyimli gazeteci Köksal’ın birikim ve enerjisinin ATGB’ye yeni bir yol çizeceğini düşünüyorum.
***
Dostlar kendisine yapılan kumpas üzerine 5 yıl hapis yatan gazeteci (ve CHP Milletvekili) Mustafa Balbay’ın Frankfurt konferansını da izleme şansım oldu.
Sosyal Demokrat Halk Dernekleri Federasyonu’nun daveti üzerine eşiyle birlikte Frankfurt’a gelen Balbay, onca yıl hapiste yatmasına karşın sol yanındaki cevahiri karartmamış. Başbakan Tayyip Erdoğan’a “diktatör” diyecek kadar hâlâ cesur. Tayyip ve Fetullah çatışmasını “Al birini vur ötekine” diye yorumlayacak kadar da açık yürekli. Balbay, CHP iktidarıyla ülkenin bütün renklerinin demokratik ve çağdaş bir yola evrileceğine inanıyor.
Balbay’ın (siyasi düşüncelerine katılalım ya da katılmayalım) ailesiyle birlikte ağır bir bedel ödemesi, bu 35 yıllık basın emekçisine büyük bir saygınlık kazandırdığını düşünüyorum…
Dostlar, Frankfurt’tan dönüşüm gidişimden daha umutluydu… Avrupa’daki bütün Türk gazeteciler olarak gerçekten çok zor bir dönemden geçiyoruz. Ne yazık ki her zaman olduğu gibi yine kendi göbeğimizi kendimiz kesmek zorundayız. Aklımızı kullanarak… Ülkemiz için, mesleğimiz için velakin kendimiz için…
