Federal Hükümet, sosyal güvenlik ödeneği alanların sayısını azaltmak amacıyla hazırlanan planlar üzerinde çalışıyor. Bu planları Mayıs bütçesinde açıklamayı hedefleyen hükümet, şu sıralarda ayrıntıları henüz belli olmayan değişikliklerin son rötuşlarını yapıyor. Hükümetin Centrelink ödeneklerini kesmek için gözüne kestirdiği iki ana kesim var. “Yalnız anne-Single parents” ve “engelli destek ödeneği – disability support pension” (DSP) alan 700,000 kişinin bir bölümü.
Planlar üzerinde çalışan konuyla ilgili bürokratların üzerinde en çok kafa yordukları konu; disability support pension alanların iş hayatına “güzellikle” mi gönderileceği, yoksa “zorla” mı. Bu sorunun yanıtını bulmak için Canberra’da her gün, toplantı üzerine toplantı düzenliyor.
Howard Hükümeti, DSP ödeneği alanları çalışmaya zorlamanın siyasi olarak tehlikeli olacağının farkında. Hükümet üyesi birçok Liberal milletvekili; eğer işe başlayan “disability pensioners” çalıştıkları işte kalıcı olamazlarsa, hakli hazırda hakları olan ödenekleri ve avantajları da kaybedebilecekleri korkusu çektiklerini ileri sürerek; Başbakan’a “zorlama” yolunu seçmemesi için baskı yapıyor.
İngiltere’de Blair Hükümeti, Avustralya Hükümeti’nin üzerinde çalıştığı planı uygulamaya soktu bile. Orada DSP alanlar her geçen gün artan oranda bu ödenekten kesilerek çalışma hayatına atılıyor. Avustralya, İngiltere ve Fransa’da işsizlere iş bulan özel bir firma olan Ingeus’un Avustralyalı Genel Müdür Yardımcısı Greg Ashmead, İngiltere’deki uygulamanın tamamıyla “gönüllülük” temelinde yürütüldüğünü, sakat maaşı alan hiç kimsenin çalışmaya zorlanmadığını, bu kişilerin çalışma hayatına kazandırılmasının başarılı olabilmesi için gönüllü katılımın çok önemli olduğunu söylüyor.
İngiltere’de bir yıldan daha az bir zamanda DSP maaşı alanların yüzde 30’u part time ya da full time işe başladığını kaydeden Ashmead, “İngiltere’de bu insanlar çalışma hayatında bir sorunla karşılaşırlarsa, sakatlık ödeneğine tekrar geri dönebilirler” diyor.
UCUZ DEĞİL
DSP maaşı alanları iş hayatına kazandırmak ucuz olmayacak. Howard Hükümeti’nin pilot olarak başlattığı programlarda, bu maaşı alanın iş bulma acentasının kapısından girmesine kadar geçen sürece harcanan paranın hükümete $2,000; bu kişinin iş yapabilip yapamayacağına; ya da ne tür işler yapabileceğine karar verilmesi için de ayrıca doktor kontrolleri için $1,500 harcanması gerektiği ortaya çıktı.
