Kadınların milletvekili seçimlerine katıldığı 1935’ten beri TBMM’ye 8 bin 794 erkeğe karşılık sadece 236 kadın milletvekili girdi. Türkiye 72 yıl önce parlamentoda kadın temsilinde dünya ikincisiydi, bugün dünya ve AB sıralamasında sonuncu ülkeler arasında yer alıyor.
Cumhuriyet’ten sonra kadınların da siyasal haklarını elde etmeleri yolunda atılan adımlar kapsamında, 3 Nisan 1930’da Belediye Kanunu’nun kabul edilmesiyle belediye seçimlerinde seçme ve seçilme hakkına kavuşan kadınlar, 26 Ekim 1933’de Köy Kanunu’nda yapılan değişiklikle köy muhtar ve heyetlerine seçilebildi. Türk kadınları, Başbakan İsmet İnönü ve 191 milletvekilinin yasa önerisi üzerine yapılan oylamayla 5 Aralık 1934’te de genel seçimlere katılma ve milletvekili seçme seçilme hakkını elde etti.
Avrupa’da ilk defa Türk kadınına seçme ve seçilme hakkı tanındı. 8 Şubat 1935’de yapılan genel seçimlerde, TBMM’ye 18 kadın milletvekili girdi.
Kadın milletvekillerinin, 1934 seçimlerinde milletvekillerine oranı yüzde 4.51 oldu. Bu oran, sonraki yıllarda azalmasının ardından, 2002 seçiminde yüzde 4.36’ya çıkabildi. 22 Temmuz 2007 Genel Seçimlerinde Parlamentodaki kadın milletvekili sayısı 50’ye yükseldi ve kadınların erkek milletvekillerine oranı 9.1 oldu.
Türkiye 74 yıl önce parlamentodaki kadın temsil oranıyla dünya ikincisiydi, bugün ise dünya ve AB ortalamasında son sıralarda yer alıyor. 2007 seçimlerinde parlamentodaki temsil oranını 9.1 ile 74 yılın en yüksek ortalamasına çıkarabilen Türk kadınları, yine de dünyadaki hemcinslerinin çok gerisinde kalıyor.
Türk kadını yerel yönetimlerde de söz sahibi olamadı. 2004 belediye seçimlerinde 3 bin 225 belediye başkanlığının 18’ine kadınlar seçilebildi. Bunlardan sadece biri il belediye başkanlığı, 9’u ilçe, 8’i ise belde belediye başkanlıkları oldu.
