Merkel “Yolcu”

Almanya’da güzel gelişmeler oluyor. Hem de en çok bizleri sevindirecek tarzda!
Bu yıl Almanya’nın Şansölyesi Merkel’in partisi (CDU) bir hezimetten diğerine koşturmakta. Hükümet ortakları Liberal Parti (FDP) açısından ise durumu anlatmak için “hezimet” kelimesi bile hafif gelir.
Merkel’in Şansölye olarak uluslararası politikada becerdiği tek şey “başarısızlık”. Alman Halkı şansölyelerinin uluslararası platformlarda “kararsız”, “çok çabuk saf değiştiren” ve de “vizyonsuz” olmasında bıkmış durumdalar.
Bir de uluslararası alanda “ağırlığının” olmaması ve bu “hafif siklet” konumunu para ile kapatmaya çalışması Almanları iyice çileden çıkartmakta.
Yunanistan batmasın diye aralarında benim de olduğum Almanya vatandaşlarının vergileri devreye soktu Merkel’in Çaresiz Politikası. “Yunanlı beceriksiz politikacıların borçlarını” Alman seçmenlerin “tasarruflarıyla ödeme” fikri Almanya’da en çok kızılan konulardan biri.
Şimdi bir de Portekiz ve İrlanda çıktı aynı şekilde. Merkel’in tek politikası bu durumlara yönelik olarak “pamuk eller cebe”.
Hele Japonya’da yaşanan Atom Faciası’nın ardından Merkel’in hala Almanya’da Atom Enerjisi konusunda “Schröder ve Fischer tarafından başlatılan tutarlı Çıkış Politikası’nı” sürdürmemekte direnmesi ona pahalıya mal olmakta.
“Arabesk” bir halde şarkı bile mırıldanması mümkün Merkel Teyze’mizin “ilk darbeyi Hamburg’ta yedim,…” diyerek. Öyle oldu. Bu yılın ilk eyalet seçiminde sosyal demokratlar (SPD) Hamburg’ta tek başlarına iktidara geldiler. CDU’ya “kamyon çarpmış” gibi etki yaptı.
Ardında Baden Württenberg Eyaleti’nde Yeşiller Almanya’da (belki de dünyada) tarih yazdılar. İlk olarak Cem Özdemir’i kutlamalıyız. Ancak elli yıllık CDU İktidarı’nı yıkan Yeşil politikacının adını da öğrenmek genel kültür açısından yanlış olmaz: Winfried Kretschmann. Almanya’nın (dünyada da ilk kez) ilk Yeşil Başbakanı eyalet düzeyinde. Yeşiller ve SPD Baden Württemberg’te bir koalisyon hükümeti oluşturacaklar. Bu neredeyse bir devrim gibi.
Aynı şekilde Rheinland Pfalz Eyalet Seçimi’nde de CDU muhalefete mahkum oldu. SPD’nin eski Federal Başkanı Kurt Beck beşinci kez başbakan olurken Yeşiller ile bir koalisyon hükümeti oluşturmak için kolları sıvadı.
Hamburg’ta “kayıp ilanı” verilen Merkel’in koalisyon ortağı FDP, Rheinland Pfalz’da “gazete ilanı ile aranacak” bir şekilde “yok”. Baden Württemberg’te ise kıl payı yüzde beş barajını aşabildiler ve “hiç değilse meclise girdik” diye teselli bulmaktalar.
Yakın bir gelecekte belki Merkel’in atacağı adımı ilk önce FDP’nin başarısız Başkanı ve aynı zamanda Almanya’nın gelmiş geçmiş en başarısız Dış İşleri Bakanı Westerwelle attı. Havluyu attı yani! FDP Başkanlığı’ndan çekiliyor ve Almanya açısından talihsiz bir şekilde hala “Dış İşleri Bakancılığı” oynama sevdasında.
Lefkoşa’nın Güney’inde TC Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’a “bu coğrafyada ikimizden biri fazla” diyen Merkel’i galiba gerçekten yakında görmeyeceğiz coğrafyamızda!
Geçtiğimiz Pazar Günü Almanya’da seçim olsaydı CDU ve CSU birlikte anca yüzde otuz ikiye ulaşırken, SPD (% 26) ve Yeşiller (% 24) birlikte yüzde elliyi garantilemiş durumdalar.
Sahi Merkel’in koalisyon ortağı FDP’yi hiç sormayın: % 5! Yani politika jargonu ile konuşacak olursak artı/eksi % 2 hesabıyla Westerwelle’nin partisi Bundestag’ı dışarıdan seyredeceğe benziyor. Bu durumda Westerwelle’ye arabesk önerimiz “Batsın bu dünya” olacak.
Tabii bu arada Pazar Günü seçim olsaydı Sol Parti’nin de % 7 civarında oy alacağını hatırlatalım. Yani Almanya’nın aralarında çok sayıda Türkiye kökenlinin de olduğu seçmenleri ortanın soluna % 57 vermekteler!
Alman seçmenin son kamuoyu yoklamalarındaki birinci koalisyon tercihi de % 29 ile Kırmızı-Yeşil!
Sarkozy’ninde önündeki seçimden “mağlup “ayrılacağının kesin olduğu ve buna Almanya’daki “Schröder-Fischer Politikaları’na Dönüş” sürecini de eklersek sevinebiliriz.
Elbette AB genelinde sağın yükselişi Almanya ve Fransa’da durdurulsa bile Hollanda, Danimarka ya da Avusturya gibi ülkelerde henüz olumlu bir gelişme yok. Bu yüzden temkinli sevinmekte yarar var.
Ancak Merkel’in Lefkoşa’nın Güney’inde hepimizi rencide edici demecinin ardından “Allahın Sopası Yok” deme hakkımızı kullanabiliriz.