Buharlı lokomotifin icat edildiği İngiltere’de, demiryolu şirketleri 1825’ten beri faaliyet gösteriyor. Halen toplam 32 bin kilometreye varan uzunluktaki demiryolu ağı üzerinde, yılda 900 milyon civarında yolcu taşınıyor.
Bu denli yoğun bir demiryolu taşımacılığı sisteminde, zaman zaman sinyalizasyon hatası, rayların bakım ve onarımındaki ihmaller, personel hataları ve benzeri nedenlerle ölümcül kazalar da meydana geliyor.
BAKIMLAR İHMAL EDİLİYOR
Kısmi özelleştirme uygulamasının gerçekleştiği son 10 yıl içinde, çoğu Londra, Paddington, Southall, Hatfield, Ladbroke Grove gibi istasyonların civarında meydana gelen kazalarda çok sayıda kişinin ölmesi ve yaralanması üzerine hem tüketici kuruluşları hem de bilim adamları, yetkilileri konuya daha fazlaya eğilmeye çağrıyor.
Çarpık özelleştirmenin yol açtığı sorumluluk dağılımı ve kurumların her defasında suçu birbirlerine atması da kınanırken, genelde yatırım noksanlığı ve personel azaltılması nedeniyle bakımların ihmal edilmesi kazaların gerçek nedenleri arasında sayılıyor.
“KURUMSAL CİNAYET”
Demiryolu kazalarında ölümlerin ve yaralanmaların artması nedeniyle hukukçular, son aylarda, başta işletmeci şirketler olmak üzere, kurumların tüzel kişiliklerine karşı dava açılabilmesine imkan veren bir yasa çıkarmak için çabalarını arttırdı.
“Kurumsal cinayet” diye tanımlanabilecek bir suçun, yasalara eklenmesini isteyen hukukçular ve tüketici örgütleri, tren ve benzeri kitlesel kazaların meydana gelmesi halinde, gerçek sorumluların ortaya çıkarılabilmesi için, önceden kimin neden sorumlu olduğunun iyi saptanmasını ve kurumların suçu alt seviyede görevlilere yıkabilmesinin önlenmesini amaçlıyorlar.
Bu yolla da, örneğin sinyalizasyon sistemindeki anlık bir arızayı bahane ederek, suçu makinistlerin ya da makasçıların üzerine yıkmaya çalışan demiryolu şirketi yetkililerinin, bu konuda gerekli yatırım ve bakım sözleşmelerini yapmamakla ihmalci davranmalarını gizleyebilmelerinin önüne geçilmesi amaçlanıyor.
