Yok efendim Guardian şöyle yazıyor, öteki böyle yazıyor. El Pais Türkiye ABD’ye rağmen operasyon diyor, Washington Times ise Türk- Irak sınırı her an patlamaya hazır gibi diye haber yapıyor.
Bütün bunlar bizleri itidalli olmaya sevk etmeli, yoksa bu iş bizi, telafisi olmayan durumlara sürükler, düşmanlarımızın ekmeğine yağ ve bal sürmemizi sağlar. Ekmek Kadayıfı Kaymaklı Afyon’dan. Versek hayır demezler hani.
Şunu iyi anlamamız gerekir, ABD ve yandaşları bizi bu kargaşanın içine çekmek için ne lazımsa yapıyorlar ve yapacaklardır. Bu oyuna gelmememiz lazım. Çünkü Irak denen bataklığa girdik mi, çıkmak çok zor. İsmi üstün de bataklık.
Bu çirkin Amerikalı yarın “İRAN’A” saldırdığında, Türkiye biz size PKK için kıyak yaptık, şimdi sıra sizde, İran’ın batısından vuralım. Varın seyredin Savaş filmini Televizyondan. Bataklığa boğazımıza gömüldüğümüzün filmidir.
Bunun bir başka şekli de, Ermeni tasarısını temsilciler meclisinden geçirmeleri, bir baskı uygulaması içinde olmalarıdır. Dolayısıyla ülkemizi tam bir karışıklığın içine çekmek, sonra da kendilerini haklı çıkarmaktan başka gayeleri yoktur.
Bizim bu Amerikan filmini görmüş olmamız lazım. Başrolde “GEORGE”
Tabi ki ben bu vatan için can vermiş şehit çocuklarımızın acısını yüreğimde hissediyorum.
Galiba yaşlandığım için televizyonda böyle bir haber geçince, böğrüme yumruk gibi bir şey oturuyor. Gözlerim dolu doluveriyor.
Dün akşam “Haber Türk” televizyonunda yapılan yardımlarım, her bölümünde ne kadar hislendim sizlere anlatamam. Sulu göz mü oldum ne..!
Ama sizlere, başka bir anım var. 27 Mayıs 1960 darbesinde,
Riyaset-i Cumhur Muhafız alayında askerken, bir devrin cumhurbaşkanını gözümün önünde nasıl alıp götürdüler tahmin edemezsiniz.
Bu olayı anlatan yazımda, “Bir ilkbahar sabahı güneşle uyandın mı sen hiç” dermişim öyle gidermişim, güftesi Bekir Mutlu’ya, bestesi Erdoğan Berker’e ait olan bu şarkı gibi olsaydı, keşke her şey o zaman diye yazmıştım. Ama olaylar benim istediğim yönde gelişmemişti. “Bkz. 27 Mayıs Sabahı 1960” “acikgazete”
Tesadüf bu ya, 27 Mayıs sabahı benimle beraber aynı vazifeyi paylaşan arkadaşımın “Alâeddin Yavuzkasap” kızı Berrin internette yazımı görüp babasına iletince babasının kızına yazdırdığı maili aynen aşağı koyuyorum.
SEVGİLİ SİLAH ARKADAŞIM
İNTERNET DOLAYISIYLA TESADÜFEN HABERİNİ OKUDUM. ÇOK DUYGULANDIM. SANKİ O GÜNLERİ TEKRAR YAŞADIM. ZAMAN ZAMAN BEN DE YAKINLARIMA DOSTLARIMA ANLATIYORUM. O GÜNLERDEN BİRKAÇ RESMİ SANA GÖNDERİYORUM. KÖŞKTE VERİLEN KOKTEYLDEN ÇEKİLENLER. CEMAL AGA YANAĞIMI OKŞUYOR. OSMAN KÖKSAL DA YAĞINI ÇEKİYOR. O OLAYLARDA “NE ŞEHİT OLACAKTIK NE DE GAZİ” YAZDIKLARININ HEPSİ DE DOĞRU. ÖNÜMÜZDEKİ ZAMANLARDA DA GÖRÜŞEBİLMEK DİLEĞİYLE GÖZLERİNDEN ÖPÜYORUM KARDEŞİM.
ALÂEDDİN YAVUZKASAP 1938 /6
Manisa.
Buradan yakın sevgili okurlar, Alâeddin arkadaşımın söylediği gibi “Ne şehit olacaktık ne de gazi” ama “Niyazi” olmamıza da ramak kalmıştı.
Bizim günahımız neydi, ölen yavrularımız gibi, yanlış zamanda, yanlış yerde olmak olacaktı herhalde. Kimseler ismimizi bile hatırlamayacaktı. Belki yakınlarımız acılarını bile anlamayacaktı, çünkü aşağı tükürseler sakal, yukarı tükürseler bıyık düşüncesi gelecekti hep akıllarına. Belki de Allah’ın sevgili kulları olduğumuz için, 60 ihtilali kansız oldu, böylece bizde
“Niyazi” olmaktan kurtulduk.
Sonrasında tezkeremizi aldık terhis olduk, 47 sene sonra internet vasıtası ile Alâeddin’le buluştuk. Kalın sağlıcakla.
Sizlere Birde savaş fıkrası burada.
Amerikalılar, Vietnam savaşı sırasında,
Boğazlarına kadar bataklığa gömülmüşler.
En iyisi şu, İsraillilerin meşhur General’ini isteyelim, “MOŞE DAYAN”
Vietnam savaşını bitirelim.
İsraillilerden, şu sizin meşhur General’i, verin de bu savaşı bitirelim.
İsrailliler, veririz vermesine de, fakat sizden iki General isteriz demişler.
Amerikalılar sormuş, hangi Generalleri istiyorsunuz diye.
Yahudilerin cevabı şöyle olmuş.
“GENERAL MOTORS” ve “GENERAL ELEKTRİK”
Kıssadan Hisse,
Şimdi Savaşlar Motor, Elektrik ve düğmelere basma ile yapılıyor.
Ceket düğmesi iliklemekle olmuyor.
