Eski tarihlerde Yunanca “Tanrının Nefesi(ozein)” anlamında kullanılan ozon, gerçekten yaşamımız için elzem bir gaz. Kur’an-ı Kerimde “İnsan’a Ruhumuzdan üfledik” ayetinin bir başka (biyolojik) yorumu kabul edenler de var. Son derece karakteristik bir kokusu olan ozon ismi, “Ozein” kelimesinden, çok belirgin olan kokusuna istinaden türetilmiştir. Özellikle fırtınalardan sonra taze hava kokusu diye içimize çektiğimiz havada bu hissi yaratan, yıldırımlar sırasında meydana gelmiş olan ozondur.
Ozonun etkileri ve yaşamımız için gerekliliği daha sonra keşfedilmiştir.Ozonlama ise, yaklaşık yüz yıldır bilinen bir teknoloji olmasına rağmen kıymeti daha yeni anlaşılmaktadır. İlk olarak 1840 ta schönbein tarafından keşfedilen ozon, 1903-1906 yılları arasında Amerika’da bitkiler için su arıtımı alanında kullanıldı. Bu zaman aralığı klorun ilk defa kullanım zamanına da denk gelir. 1940larda Ozon, içme suyu arıtımında kullanılır hale gelmiştir. Ancak, o sırada ozon üretimi hala zor ve pahalı bir yöntemdi. 1980’lere gelindiğinde ozon kullanımı, teknolojinin gelişmesiyle, daha da yayıldı ve kullanım alanları çoğaldı. Ozon artık havuzlarda, soğutma sistemlerinde, kaplıcalarda kullanıyordu. Çeşitli endüstrilere girerek burada kullanım alanlarını arttırdı. Suyun geri kullanımı, siyanürlü gazların yok edilmesi gibi hem maddi açıdan kar, hem de sağlık açısından yarar sağlayan alanlarda kullanıldı. Büyük ölçekte, ilk olarak Los Angeles, ozonu şehir suyu arıtmasında kullanmaya başlanmıştır.
Ozonla yapılan çeşitli çalışmalar ve deneyler sonucunda, ozonun güçlü bir oksitleyici olması sayesinde suda havada koku giderici, mikrop kırıcı, ortamı kirleten pek çok organik molekülün yok edicisi olarak kullanılabileceği anlaşılmış ve kabul görmüştür. Ozonlu havanın dezenfeksiyon amacıyla kullanılması, ozonun yüksek oksitleyici etkisi ile ilgilidir.Ozon, ortamdaki hava kirliliği ve kötü kokuları yok etmesi sayesinde, insanlara ferahlık ve zindelik hissi verir; daha iyi düşünmelerini ve yaptıkları işe konsantrasyonlarının devamlılığını sağlar. Ozonun gıda sektöründe dezenfektan olarak yaygın kullanım alanı bulunmaktadır. Ozon hiçbir kalıntı bırakmaz; gıda maddesinin kendisiyle herhangi bir reaksiyona girmesi söz konusu olmadığı için ozonlama, dezenfeksiyon için kullanılabilecek en sağlıklı ve en çevreci yöntemdir.
Medikal ozon
163 yıldır tıbbın hizmetinde olan medikal ozonun kronolojisi şöyle;
Ozonun ya da oksijenli suyun yararları ilk kez İsviçre’de 1840 yılında Alman kimyacı Christian Fredrick Schönbein tarafından keşfedildi.
1856 yılında ameliyathane dezenfeksiyonunda kullanıldı.
1860’da Monaco’da suların ozonla temizlenmesine başlandı. Ozonun, bakteri ve virüsleri öldürmenin yanı sıra sudaki koku ve kötü tadı da ortadan kaldırdığı görüldü.
1900 yılında Nicola Tesla, ilk ozon jeneratörünün patentini aldı. 1902’de H.J. Clarke ozonun anemi, kanser, diyabet, influenza ve morfin zehirlenmesinde kullandı.
1915’tde Dr. Albert Wolf, 1. Dünya Savaşı sırasında kangren ve yaraları ozonla tedavi etti.
1926’da Dr. Otto Warburg Berlin’de kanserin hücre düzeyinde oksijen azlığından meydana geldiğini bildirip, bu saptaması ile 1931 ve 1944 Nobel ödüllerini aldı. Bu alandaki ödülü arka arkaya 2 kez ödül alan tek kişi olarak tarihe geçti.
1957’de Dr. J. Hansler kendi medikal ozon jeneratör patenti aldı.
1961’de Hans Wolf’ün tanıttığı major ve minör otohemoterapi teknikleri kullanılmaya başlandı.
1977’de Dr. Renate Viebahn ozonun vücuttaki etkilerini teknik olarak açıkladı.
1979’da Dr. George Freibott ilk AIDS hastasını ozonla tedaviye aldı.
1980’de Dr. Horst Kief, ozonla AIDS tedavisinde başarı kazandığını öne sürdü.
Ozon, 1992’den bu yana da Rusya’da yanık tedavilerinde kullanılıyor.
1998’den bu yana Türkiye’de Kızılay Altıntepe Araştırma Hastanesi’nde ve bazı muayenehanelerde ozon kullanılıyor.
2003 yılında Bursa da Dr. Murat BAŞ- Dr. Beytiye BAŞ çifti tarafından özellikle kanser olmak üzere, astım, diabet, iyileşmeyen yara ve kolit tedavisinde başarıyla uygulanmaktadır.
Dr.Murat BAŞ ([email protected])
Onkolog-Ozonterapist
