Demokraside çok başarılı olamadığımız gibi, siyasette de kaliteyi bir türlü yükseltemiyoruz.
Bu belki darbelerin iyi siyasetci adaylarını korkutmasından kaynaklanıyor
Belki de iyi siyasetci yetiştirmekte başarılı olamıyoruz.
Tabii bu “dokunulmazlık”denen koruyucu zırh, parası olanların, güçlü olanların, kara para kazanıp köşe dönenlerin can simidi oluyor ve bu da kötü siyasetcinin iyileri kovması anlamına geliyor.
TBMM’deki dosyalara bakmak yeterli.
Yarısına yakını yargı kapısından dönmüş.
Zırhı kaldır, gör kimin ne olduğunu..
Ancak iktidar ve muhalefet de küsrü masuniyeti konusunda anlaşamıyorlar.
Sonunda siyaset ucuzluyor.
İşte son yaşanan tablolar.
İktidar partisi sözcüsü çıkıyor, Kürt açılımı konusunda ne yapılmak istendiğini anlatacağına, muhalefetin sinir uçlarını harekete geçiren tahrik edici sözler sarfediyor.
Ana muhalefet zaten fırsat bekliyor.
Hatta daha ötesi.
Hazırlanmışlar.
10 Kasım’da, Büyük Kurtarıcının ölüm yıldönümünde Kürt açılımının yapılmamasını protesto için pankart açıyorlar.
Kim açıyor?
CHP.
Nerde?
TBMM genel kurulunda.
Olmadı.
Ne AKP’nin “tahrikci” sözcüsü doğru yaptı.
Ne de CHP kurmayları.
Ucuz politika örneğinin ta kendisi yaşanan bu tür tablolar.
Hatta her partinin siyaset okullarında kötü örnek olarak anlatılacak tablolar bunlar.
Uzakta ve dışarda aramaya gerek yok bu tür örnekleri..
Ucuzluk, çocukca davranışlar, moronluk, hırs, kin, az okumuşluk ve intikam duyguları siyasetin düzeyini düşürüyor.
Sokak çocukları düzeyindeki davranışlar, üniversite gençlerinin eylemleri ve sivil toplum kuruluşlarının attığı adımları TBMM’ye taşımak seviyeyi dibe indiriyor.
Üstelik siyasete soyunmaya heveslileri soğutuyor.
Olmuyor beyler, beyefendiler.
Birinnci ve ikinci meclis zabıtlarını okuyun biraz.
Kaliteli, düzeyli olmanın ipuçlarını Atatürk meclislerinde bulabilirsiniz.
İyi gelir sizlere…
