Diyelim ki Vietnam’a geldiniz ve çok beğendiniz. Her şey yolunda giderken size 15 gün için verilmiş olan limitli vizenizi değiştirmeniz veya uzatmanız mümkün müdür?
Kolay sandığım bir yanıtı var diye düşünmekteydim, ama bir de hikâyesini dinleyin:
Vietnam’a giderek alışmaya başladım. Sahil kenarında ki evime yerleştikten sonra ve benim gibi burada öğretmenlik yapanlarla etrafı bir anda sarıldıktan sonra gördüm ki hayat burada da güzelmiş! Bu güzel hisler tam içimde uyanmışken uğraşmam gereken bir sorunla karşılaştım. Vize sorunu!
Çalıştığım yer daha evvel hiçbir Türk’ü işe almamış olduğundan vize sorunun olabileceğini tahmin etmemişti. Fakat ne yazık ki bu o kadar kolay değilmiş! Diğer ülkelerden gelenler için de o kadar kolay değildi, onların tek yapması gereken işlem ya ülkeyi terk etmeden bir bedel karşılığı vizeyi uzatmaları ya da Kamboçya sınırına kadar gidip işi hâlletmeleriydi. Türklerin her yerde sıkıntısı oluyor, benim ise bunun için günübirlik Tayland’a gidip tekrar ayni gun Vietnam’a geri dönmek ve alanda yeni bir vize almaktı.
Tabii bunun garantisi yoktu, vermeyebilirler ve ben de gerisin geriye Türkiye’ye dönmek zorunda kalabilirdim. Okul benim icin, bayağı yüklü bir para 11.000 Dong’u gözden çıkarıp vizemi almak için destek oldu. Ama gene de hersey bununla kalmıyordu, ucak biletimi cepten ödeyip yola çıkmalıydım.
İlk yazımda yazdığım yolladan geri dönerek, 3 saat süren insanın içini allak bullak eden bir yoldan sonra Saigon’a vardım. Okuldan yanıma bir görevli de vermişlerfdi, yardımcı olması için… Saigon’a vardığımızda yine ciddi bir motorsiklet-bisiklet trafiği, kalabalık ve aralarından geçmeye çalışan (ama pek de başaramayan) tek tük arabalar ve bir itiş kakış vardı.
Tam bu sırada beklenilen sağnak muson yağmuru da ortaya çıktı. Geceyi bir motelde geçirip ertesi sabah erkenden Tayland’a uçtum. Bangkok hava alanında bir 3 saat geçirdikten ve hârika Tay yemeklerine tüm kalan parayı da harcadıktan sonra vizeyi almış, tekrar Vietnam’a uçuyordum; sevinçten de uçuyordum. Saigon hava alanında yeni vizemin üzerine damgasını vururken memur, “25 Dolar lütfen” demesin mi, tüm paramı bitirmiştim; ne ihmalkârlık…. Allahtan beni dışarda bekleyecek olan okul görevlisi vardı, çağırdık da sonuru hâllettik. Vize süresinin öyle uzun uzun olduğunu sanmayınız, epi topu 3 ay! Bu demektir ki, bana yine üç ay sonra Tayland yolu görünüyor. Ama kararlıyım bu kez:
Bir sonraki vize uçuşumda Thailand’da tatil yapmadan geri dönmeyeceğim.
Bu olanlardan çıkardığım sonuç şu: Vietnam’in resmi makamlar Türkleri terör listesinde arıyor ve korkuyorlar! Vize sorunu bunu gösterdi bana… Vize görüşmesinde sorulan sorular hep bu yöndeydi. Kalkınma çabalarına karşın ülkede süren yoksunluğa ve bu halim selim insanların hangi terörle ve ne için tehdit edileceğini düşünmek ise anlamsız gibi geliyor ilk bakışta, ancak terör bugün dünyanın uzak yakın tüm ülkelerini ve devletlerini uğraştıran bir küresel sorun olunca hak vermemek de güç görünüyor. Zira Vietnam’ın güvenlik dışında vize sorunu bulunmadığı pek âşikardır. Yoksul bir ülkeye göçmen gelecek yok ya, bizler gibi ders vermeye gelenler dışında…
