En Muhteşem Hikaye: Göçmenler
2010 yılının bu son gününde hayatta en muhteşem hikayeyi, göçü anlatmak istiyorum.
Ve kamuoyunun gözünden kaçırılan, tartışılmayan bir konuyu “geri kabul anlaşması” nı yazacağım.
Yeni dünya ve başka kültürler insanlar için hep ilgi odağı oldu.
Büyük değişimler çoğu zaman bu ilginin yol açtığı göç hareketleri ile ilintilidir.
Batı roma imparatorluğu 476 yılında germen kavimlerinin yoğun kitlesel göçleriyle yıkıldı.
Bu yoğun kitlesel göç hareketleri Avrupa’nın etnik yapısını değiştirdi ve yeni milletlerin oluşumuna yol açtı.
Germen göçleri olmasa beklide yüzyıllarca roma imparatorluğu o eskimiş ve baskıcı yapını koruyor olacaktı.
Bugünkü Avrupa’nın yenileşmesi, dinamizmi ve çok kültürlülüğün oluşumunda germen göçlerinin rolü belirleyicidir.
Avrupa’dan Amerika’ya göç hareketleri 19. yüzyılın ilk yarısında hız kazandı.
Bu göçlerde 60 milyon kişi yer değiştirdi.
Göç edenler yeni fırsatlardan yararlanmak, dinsel inançlarını özgürce yaşamak ve maceralara atılmak için gittiler…
Aynı Avrupa bugün kapılarını kapatıyor.
Dünya mülteciliğin nedenlerini ortadan kaldırmak yerine çıkış yollarını kapatıyor.
Avrupa da milliyetçi politikalar ve ırkçılık görünür olmaya başladı. Avrupalı ekonomik vb. bir çok sorunun kaynağını göçmenlerde arıyor.
Avrupa İltica etme ve vatandaşlığa geçme şartlarını her geçen gün ağırlaştırıyor…
1960’da Türkiye’den Avrupa’ya göçler iş göçü şeklindeydi. İnsanlar aileleri ile birlikte Avrupa’ya çalışmak için gittiler.
Giden işçiler Avrupa ekonomisinin gelişmesine katkılarda bulundular.
1980’de ekonomik nedenlere 12 Eylül darbesinin yol açtığı işkence, idam, cezaevi ve ağır baskı rejiminden kurtulmak eklendi.
1990’lı yıllar kürt hareketinin ivme kazandığı yıllardır.
Bu ivme ile birlikte devlet binlerce kürt köyünü boşalttı, yaktı. Köyü boşaltılan, yakılan binlerce kürt Avrupa’ya göç etti.
Avrupa göçü hem Kürtlerin dışa açılarak dünyayı yerinden tanımalarını sağladı hem de dünya Kürtlerin yaşadıklarını öğrenmiş oldu.
Her bir mültecinin yol hikayesi rastlantılarla ve elbette yalnızlığın ön kabulü ile geçer…
kimi zaman soğuk bir kar gecesi aç ve yakalanma korkusu ile yol gidilir…
bir kayıp duygusudur göçmenlik…
kimi zaman okyanusta kaybolmak vardır
1988 yılından bu yana Avrupa da göç yollarında 14 bin 714 kişi hayatını kaybetti.
Bunlardan 6 bin 344 kişi denizin sularında kayboldu…
Serbest dolaşım hakkı temel bir insan hakkıdır.
Herkes koşulsuz serbest dolaşım hakkına ve istediği yerde yaşama özgürlüğüne sahiptir.
Hiç kimse bu hak ve özgürlükleri kullanmaktan alıkonulamaz.
AB ülkelerinin birçok ülkeye şart koştuğu vize uygulamalarının, yurtdışına çıkmak isteyenler için bir eziyet ve aşağılanmaya dönüşmüş durumda.
“Şimdi Türkiye hükûmeti, AB ile bir vize muafiyeti anlaşması imzalamaya çalışıyor. Eğer gerçekleşirse, öncelikli olarak işadamı, işkadını, gazeteci, sanatçı ve akademisyen gibi kesimler Avrupa ülkelerine vizesiz seyahat edebilecek. Karşılığındaysa AB’nin uzun zamandır Türkiye hükûmetine imzalatmaya çalıştığı başka bir anlaşma dayatılıyor. “Geri Kabul Anlaşması” denilen bu düzenleme kabul edilirse, Avrupa ülkelerinde “kağıtsız” -yani belgesiz- konumda yakalanan ve Türkiye’den geçtiği tespit edilen göçmenler Türkiye’ye geri gönderilecek.
Seyahat etmeleri sakıncalı görülmeyen, ayrıcalıklı addedilen bir kesime yönelik vize muafiyeti karşılığında “yük” olarak nitelendirilen göçmen ve mültecilerin hayatları üzerinden bir pazarlık yapılıyor.”
Göçün teşviki ve göçmenlerin korunması iktidarın beslendiği statüko ve milliyetçiliğin aşılmasına hizmet edecektir.
Modernitenin ve egemenlerin icadı olan sınırlara “hayır” demek özgürlükçülüğün gereği.
“Ayrıcalıktan yararlanıp yararlanamayacağımıza bakmaksızın, Mültecileri hukuksuzluk yağmurundan, sınır dışılardan, idari gözaltılardan ve ayrımcılıktan korumak için Beyaz şemsiyelerimizi açıyoruz.”
www.gocmendayanısma.org adresinden “vize rüşvetine hayır” metnine ben imza attım, ya siz…
