Yaşam senden zevk aldığı sürece
Varsın dünyada..
Yaşama renk kattığın sürece
Senindir rolün..
Vazgeçersen bunlardan
Köşene cekilirsen
Aynı tiyatro sahnesi gibi
Perde kapanır…
Salonda tek bir alkış sesi yokken..
Perde kapanır…
Olmaz..
Arada merak edip bi bakıyım neler oluyor
Diyemezsin…
Perdenin arasından baksan da gizlice
Göreceğin belki yine bir zamanlar karşında
Saygiyla sessizce seni izleyen seyirciler olacaktır..
Ama farklarla..
Artık sen onları seyredeceksin..
Hem de ne rahat bir koltuğun
Ne de bir gülümseme olacak yüzünde..
Perde arasından kacamak bakışlarla
Bakıp da görecegin yine seyirciler olacak
Ama onlar senin sahnene çoktan
Sırtlarını dönmüş..
Kendi aralarında bir sonra gidecekleri oyunu
Ya da en son seyrettikleri piyesi anlatıyor olacaklar..
Ellerinde paltoları, bazılarının ellerinde içecekler…
Sen çekildin..
Sen vazgeçtin..
Simdi merak işe yarar mı sence…
Perde arasından bakmaya gururun izin verir mi..
Peki bak..
Şimdi devam edebilecek misin
Sahnenin arkasında çekildigin yerde yaşamaya..
Kendinle hesaplaşmadan..
Sorularla beynini kemirmeden
Aynaya baktığında kendine kızmadan
Perdeyi aralamandan önceki haline dönebilecek misin..
Rolünü kimler kapmış..
Yerine kimler gelmiş..
Sen rolünden vazgeçersen
Kapan bol olur..
Yasam senden zevk aldığı sürece
Varsın dünyada…
Yaşama renk kattığın sürece
Senindir rolün..
Kattığın her renk gün gelecek
Gökyüzünde gökkuşağı olup
Senin ruhunu aydınlatacak..
Perdenin inme vakti gelmeden
Sen kapatma perdeni..
Rolünü sonuna kadar oynayacaksın ki
Gökkuşağına ulaşsın ruhun..
EVET YAŞAM SENDEN ZEVK ALIYOR
HADİ DEVAM….
Sevgili dostlar, eski yazılarımı mail ile soruyorsunuz.
Haber arama kutusuna OKANDAN yazarsanı hepsine ulaşabilirsiniz.
Teşekkür ederim..
