Kimileri Adına ihmal dedi,
Kimileri talih, kimileri kader,
Kimileri de ecel!…
Ama artık Dilara yok.
O gözlerinin içi gülen sevimli mi sevimli,
Güzel mi güzel Dilaracık şimdi öbür cihanda!
Sevgili okurlar;
Türkiye ağladı Dilara’nın arkasından!
Günlerdir unutamıyoruz küçük yavrunun ölümünü!
Anne baba olarak içimiz çok açıyor!
Annesi ve babası adına yüreğimiz parçalanıyor!
Resmine baktıkça;
Allah’ım bu acıya nasıl dayanılabilir diye isyan ediyoruz!
Sanki aşağıda ki şiir Dilara için yazılmış…
MEZARLIK
Dün akşam gün batmadan
Yaşlı ölülerin arasına
Bir küçük misafir geldi.
Çocuk bahçesinde kovası kalmış.
Kumların üstünde küçük küreği.
Besbelli çok yorgun hemen uyudu.
Doğruldu yerinden yaşlı bir ölü
Örttü örtüsünü:
Madem ki burada annesi yok,
Bu küçük kız bize emanet.
İlerde yatan başka bir ölü
Yavaşça seslendi:
Başında ki kurdeleyi çözüp katlayın
Ütüsü bozulmasın.
Baki Süha Edip oğlu
Allah Annesine babasına sabırlar versin!
Böyle bir ölümü bizler unutamıyoruz,
Onlar nasıl unutabilecek ve bu acıya nasıl dayanabilecekler?
Düşünmek bile istemiyoruz!
Cennet mekanında ışıklar içerisinde uyu güzel yavrum!
